هتل کپری را می‌توان نماد توسعه پایدار دانست. نهادی زیرساخت مناسب را فراهم می‌کند، ظرفیت‌های بومی را به خدمت می‌گیرد و با استفاده از ذوق و هنر مردمانی مهمان نواز و مهربان جوانان محرومترین نقاط کشور را مشغول فعالیتی سود ده می‌کند. با چنین الگویی جوانان محروم‌ترین منطقه کشور که سال‌ها تجربه فقر و محرومیت را چشیده اند باور می‌کنند که می‌توانند با ظرفیت‌های خدادادی روی پای خودشان بایستند و ثروت ملی تولید کنند.

بنیاد مستضعفان با ساخت هتل کپری نشان داد که محرومیت زدایی فقط ماهی دادن به دست مردم نیست و جاذبه‌ها و سرمایه‌های ملی محرومین‌ترین نقطه کشور نیز با راهبردی درست و نگاهی اصولی می‌تواند ابزار آموزش ماهیگیری به جوانان با استعداد، اما کم برخوردار کشور باشد.

در روز‌های اول ساخت هتل کپری برخی خیرخواهان نه چندان دوراندیش می‌گفتند قلعه گنج چه نیازی به هتل دارد؟ در دل بیابان هتل به چه کار مردم می‌آید؟ اما امروز هتل کپری می‌رود تا به بهترین مقصد توریست‌های خارجی عاشق کویر ایران تبدیل شود. توریست‌های که با خود ارز می‌اورند، از مردم منطقه خرید می‌کنند و ذره ذره زمینه توسعه پایدار منطقه جنوب کرمان را فراهم می‌کنند.