علیرغم اهمیت بسیار برجسته و قابل توجه حمل و نقل ریلی در کشور،کم نیستند افراد،گروه ها و خانوارهایی که رغبت و تمایل چندانی به استفاده از آن نشان نمی دهند.

به واقع،حمل و نقل ریلی یکی از ایمن ترین و قابل اطمینان ترین مسیرها و ظرفیت های موجود در این عرصه به شمار می رود که در مقایسه با دیگر بخش های فعال و خدمات رسان در حوزه حمل و نقل ،از حیث هزینه، مقرون به صرفه نیز می باشد.

با نیم نگاهی به کشورهای توسعه یافته،به این واقعیت پی خواهیم برد که میزان استقبال عموم مردم از خدمات ریلیِ بین شهری به مراتب بیشتر از جامعه ایران می باشد و جز در ارتباط با متروی تهران که عموم مردم از آن استفاده می کنند ( و به نوعی می توان آن را ناوگان ریلیِ درون شهری نام نهاد) در طول سال،ضریب تقاضای استفاده از حمل و نقل ریلی ، در مقایسهِ با حمل و نقل جاده ای و هوایی کمتر می باشد.

به واقع،در ارتباط با توسعه راه ها نیز،حمل و نقل ریلی از جاده ای عقب مانده و با وجود اقداماتی که در طول سالیان اخیر برای توسعه خطوط آهن،تعریف،عملیاتی و اجرایی شده،لذا همچنان با نقطه مطلوب فاصله بسیاری داریم.

یکی از عرصه های مهم و قابل توجه در عرصه حمل و نقل ریلی،به ناوگان فعال در این حوزه در خطوط و محوری فرا مرزیِ کشور معطوف می شود که به نوعی می توان از آن تحت عنوان ترانزیت یاد نمود.

مسعود شاهمرادی،کارشناس حمل و نقل،با اشاره به تلاش برای توسعه حمل و نقل ریلی و ارتقای کمی و کیفی خطوط راه آهن،اظهار داشت:در عرصه بین المللی،خطوط راه آهن کشور،با برخی از حلقه های مفقوده ترانزیتی و ارتباطی با کشورهای همسایه مواجه است که در راستای بهبود آن،طرح ها و پروژه هایی همچون اتصال به کشور ترکمنستان از طریق مرز سرخس،مرز رازی به ترکیه و میرجاوه به پاکستان تعریف و در دستور کار قرار گرفت که در نوع خود اقدامات مثبت و سازنده ای به شمار می رود.

وی افزود:آنچنان که در اخبار و گزارش های رسانه ها منعکس شده،مقرر است توسعه راه های ریلی به کشور افغانستان،عراق و آذربایجان نیز استمرار یابد که قطعا با حصول پیشرفت مضاعف در عرصه های اشاره شده قادر خواهیم بود در بخش صادرات محصولات و تولیدات داخلی ایران به کشورهای مذکور نیز از این ظرفیت ویژه بهره گیری موثری نماییم.

شاهمرادی عنوان کرد:با همه این اوصاف،موقعیت جغرافیایی و منطقه ای ایران و قرار گرفتن در میان دو قاره اروپا و آسیا،از ظرفیت هایی است که نمی توان آن را نادیده گرفت و قطعا با تمرکز و توجه و اختصاص اعتبارات هر چه بیشتر به طرح ها و پروژه های مرتبط با توسعه ترانزیت ریلی،قادر خواهیم بود در بخش های اقتصادی به دستاوردهای شایسته تری نائل شویم.

کارشناس حمل و نقل گفت:به واقع با ارتقای زیرساخت ها،امکانات و تجهیزات در کریدورهای شمالی و جنوبی کشور،میزان هزینه حمل و نقل و ترانزیت،حداقل تا 25 درصد کاهش خواهد یافت.

وی افزود:در ارتباط با مدیریت زمان و تسریع فرآیند و روند صادرات و پیمایش مسیر نیز،برآوردهای انجام شده حاکی از تسریع 35 درصدی زمان ارسال و ترانزیت کالاها در مقایسه با راه ها و مسیرهای دریایی می باشد.

شاهمرادی عنوان کرد:متاسفانه سهم راه آهن ایران در ترانزیتِ بارِ کشور بسیار ناچیز و ضعیف است در صورتی که در بخش جاده ای و در ترانزیت کالا ، محورهای مذبور به مراتب قوی تر از خطوط ریلی ایفای نقش می کنند که هزینه ها،مخاطرات و خسارات زیست محیطی آن نیز از ترانزیتِ ریلی بیشتر می باشد.

ضرورت تقویت و جذب هر چه بیشتر سرمایه گذار ها در حوزه ترانزیت ریلی

علی اصغر کاوه نژاد،کارشناس حمل و نقل،با اشاره به لزوم تقویت و ارتقای ضریب جذب سرمایه گذاری ها در طرح ها و پروژه های ریلی و ترانزیتی عنوان کرد:بطور یقین در صورت حصول هر چه مطلوب تر این امر،امکان توسعه شبکه ریلی ترانزیتی با راه های ریلی کشورهای همسایه به نحو شایسته تری فراهم خواهد شد.

وی افزود:اتصال و تعامل و ارتباط خطوط ریلی با بنادر و راه ها و محورهای جاده ای،بخصوص در گلوگاه هایی که مبادلات و مراسلات اقلام،کالاها و محصولات تجاری از ضریب بالایی برخوردار است ، ضرورتی به شمار می رود که باید برای تحقق آن جدی تر و هدفمند تر از گذشته اقدام نمود.

کاوه نژاد عنوان کرد:به واقع،یکی از مولفه های اساسی در توسعه و تقویت ترانزیت ریلی به ارتقای تجهیزاتیِ ناوگان ریلی و ارتباط موثر و کارآمد میان مسیرها و گلوگاه های ترانزیتی و پیوند مسیرهای دریایی،جاده ای و ریلی،معطوف می شود.

کارشناس حمل و نقل در خاتمه یادآور شد:اساس ترانزیت ریلی،حامل و حاوی توفیق های و دستاورد های بسیاری در بخش های حمل و نقل ، اقتصاد،تجارت و بازرگانی می باشد و این اهمیت با در نظر گرفتن موقعیت استراتژیک و جغرافیایی خاص ایران در غرب آسیا و منطقه خاورمیانه،دو چندان می شود.

باشگاه خبرنگاران جوان