پیام جوهرچی (رئیس گروه پسماند دفتر آب و خاک سازمان حفاظت از محیط زیست) در گفت‌وگو با ایلنا با بیان این مطلب گفت: با سوزاندن بدون تفکیک پسماندهای عادی و همچنین برخی پسماندهای صنعتی و ویژه، ترکیبات آلی آروماتیک مانند دی‌اکسین‌ها و فوران‌ها تشکیل و در محیط منتشر می‌شود.

وی با اشاره به میزان استاندارد خروجی دی‌اکسین‌ها و فوران‌ها در کشور خاطرنشان کرد: میزان اثرگذاری آنها باید متناسب با فاصله از محیط‌های تنفس بوده و براساس استانداردهای کشور باید ۲ دهم نانوگرم بر متر مکعب باشد. این مقداری است که در هیات دولت تصویب شده است.

رئیس گروه پسماند دفتر آب و خاک سازمان حفاظت از محیط زیست با اشاره به مشکلات ناشی از خروجی پسماند‌های یاد شده که دارای فلزات سنگین مانند جیوه نیز هستند، تصریح کرد: این ترکیبات آلی ناشی از سوزاندن پسماندها در یک پروسه ۵ الی ۶ ساله تاثیرات مخربی در محیط‌زیست دارد به طور مثال با توجه به ذخیره آنها در بافت چربی موجودات زنده از جمله ماهی‌ها اولین نشانه‌های آن را می‌توان در این گونه جانوری دید. همچنین باعث افزایش سرطان‌ها، تشکیل جنین مشکل‌دار و مشکلات ریوی حاد و ...  در انسان‌ها می‌شود.

جوهرچی با تاکید براینکه دی‌اکسین‌ها و فوران‌ها به ذرات گرد و غبار موجود در هوا چسبیده و نه تنها از طریق تنفس وارد ریه‌ها می‌شوند، بلکه باعث آلودگی خاک، آب‌های زیرزمینی و روان‌آب‌ها می‌شوند و از این طریق وارد چرخه غذایی می‌شود، بیان کرد: اگر رعایت استاندارد خروجی پسماندسوزها مطابق استاندردهای سازمان حفاظت محیط زیست نباشد با مشکلات عظیم تر از وضعیت کنونی که دفن پسماندها بوجود آورده، روبرو خواهیم شد.

وی با اشاره به مراکز پسماندسوز شهری در کشور تصریح کرد: از آنجا که سوزاندن غیراصولی پسماند آثار بسیار مخربی دارد باید خرید تجهیزات و پایش آن به صورت کاملا اصولی بوده و از استانداردهای کافی و لازم برخوردار باشد. در حال حاضر یک سایت پسماندسوز شهری در آراد کوه تهران فعال است و قرار است بزودی در نوشهر و ساری هم مراکز پسماندسوز  افتتاح شوند.

رئیس گروه پسماند دفتر آب و خاک سازمان حفاظت از محیط زیست  با بیان اینکه پایش خروجی‌های مراکز پسماندسوز باید از دقت بالایی برخوردار باشد و انجام آن نیز بسیار سخت است، خاطرنشان کرد: پایش بسیاری از پارامترهای خروجی مراکز پسماندسوزی بسیار پرهزینه است و بین ۱۰۰۰ تا ۸۰۰۰ یورو هزینه دارد و نه تنها در کشور بلکه در منطقه نیز به دلیل نبود دستگاه‌های لازم پایش آنها در دوره های زمانی استاندارد، انجام نمی‌شود. البته برخی دستگاه‌های پایش مناسب در سازمان حفاظت محیط زیست راه اندازی شده است و قصد داریم پایش مراکز استاندارد پسماندسوزی را براساس استانداردهای ملی انجام دهیم.

جوهرچی در پاسخ به این سوال که آیا روش سوزاندن پسماند به صرفه است یا دفن آن گفت: مقایسه این دو روش باید براساس اقلیم و موقعیت منطقه صورت گیرد که البته دفن پسماند شهری روش منسوخ شده‌ای نیست. ۵۳ درصد پسماندها در آمریکا دفن می‌شوند اما در کشور آلمان به دلیل اینکه سطح ایستابی آبهای زیرزمینی بالاست و اقلیم این کشور پر از پوشش گیاهی است، دفن پسماند صورت نمی‌گیرد و آلمان حاضر است برای هر تن پسماند ۷ هزار یورو هزینه کند تا آلودگی زیست محیطی ایجاد نکند.

وی ادامه داد: در کشور ما نیز باید براساس اقلیم و موقعیت منطقه از روش‌های مختلف برای امحای پسماندها پس از بازیافت آنها استفاده کرد. متاسفانه در شمال کشور به دلیل اینکه امکان دفن بهداشتی پسماند تقربیا وجود ندارد، پسماندسوزی در محیط آزاد به صورت غیرقانونی بسیار زیاد مشاهده می‌شود که اثرات مخربی دارد. اما در استان‌‌های مرکزی و شرقی ایران که زمین‌های بیابانی وجود دارد دفن کردن اصولی پسماند منطقی و به صرفه‌تر از سوزاندن آن است. البته دفن پسماند هم باید براساس روش‌های مهندسی باشد.