عبدالحلیم معظم شاه (به انگلیسی: Abdul Halim of Kedah) (زاده ۲۸ نوامبر ۱۹۲۷ - مرگ ۱۱ سپتامبر ۲۰۱۷) سلطان ایالت کداح و پادشاه کشور مالزی از دسامبر ۲۰۱۱ تا دسامبر ۲۰۱۶ به مدت پنج سال بود. وی چهاردهمین پادشاه مالزی و مسن‌ترین فردی بود که به مقام پادشاهی این کشور رسید.

معاون وی، سلطان ایالت کلانتان است.^[۱]

عبدالحلیم در سال ۲۰۱۱ برای دومین بار بود که به عنوان پادشاه مالزی برگزیده شد. دوره اول پادشاهی وی از سال ۱۹۷۰ آغاز شد و در بیستم سپتامبر ۱۹۷۵ به پایان رسید، در آن زمان وی ۴۳ سال داشت. وی نخستین پادشاهی بود که برای دومین بار در این کشور به مقام پادشاهی رسید.

انتخاب دوباره تانکو عبدالحلیم طی دویست و بیست و ششمین همایش سلطان‌های ایالت‌های مختلف مالزی در تاریخ چهاردهم اکتبر ۲۰۱۱ صورت گرفت.

تانکو عبدالحلیم جایگزین میزان زین‌العابدین، سلطان ایالت ترانگوی مالزی که از سال ۲۰۰۷ در این سمت بود، شد. میزان زین‌العابدین پس از تحویل پادشاهی و طی مراسم رسمی خداحافظی به پادشاهی ایالت خود در ترانگانو بازگشت.^[۲]

وی بامداد ۱۱ سپتامبر ۲۰۱۷ در سن ۸۹ سالگی درگذشت.^[۳]

حکومت سلطنتی دوره‌ای

مالزی پس از استقلال از انگلیس در سال ۱۹۵۷، حکومت سلطنتی دوره‌ای را پذیرفت.^[۴]

بر اساس قانون اساسی مالزی، پادشاه، از میان ۹ سلطان ایالت‌های مختلف مالزی از ۱۳ ایالت، بطور دوره‌ای و برای مدت ۵ سال انتخاب می‌شود. در چهار ایالت دیگر که سلطان ندارند بالاترین مقام رسمی، فرمانداران انتصابی هستند که آنها نیز با ترتیب خاصی انتخاب شده و مقام تشریفاتی و اختیارات رسمی سلاطین را دارا می‌باشند.^[۵]

پادشاه در مقام فرماندهی کل نیروهای مسلح کشور دارای اختیاراتی رسمی بوده و بعنوان بالاترین مقام کشور، تنفیذ نخست وزیر (پس از انتخاب شدن وی از طریق پارلمان) و توشیح پیشنهاد انحلال مجلس یا عدم قبول آن را بر عهده دارد.^[۶] انتصاب قضات دادگاه فدرال و دادگاه‌های عالی از جمله معدود وظایف پادشاه است. تصمیمات پارلمان نیز به سمع و نظر شاه می‌رسد ولی وی اجازه اظهار نظر ندارد. انحلال مجلس هم از معدود اختیارات پادشاه محسوب می‌شود. قوه قانونگذاری مالزی متشکل از دو مجلس سنا و مجلس نمایندگان است که ۴۰ نفر از ۶۹ عضو مجلس سنا را پادشاه انتخاب می‌نماید.^[۷]