به گزارش مهر، محمد حقانی در جمع خبرنگاران در مورد وضعیت ناخوش درختان ولیعصر با بیان اینکه این خیابان از لحاظ ساختاری دارای مشکل است، گفت: پیاده راه سازی خیابان ولیعصر سبب شده که جدول های بتنی بیخ حلق درختان باشند و با کف سازی بستر جوی نیز مانع از رسیدن آب به درختان شدند.

وی در مورد قطع تعدادی از درختان در محدوده چهارراه ولیعصر و بازدید وی گفت: در  بازدیدی که از این درختان داشتم متوجه شدم که این درختان در ظاهر خشک بودند و شاید حتی اگر من نیز بودم دستور قطع آن را می‌دادم اما بررسی‌ها نشان داد که این درختها هنوز امید به زندگی داشتند و در طوقه خود هنوز زنده بودند.

حقانی در پاسخ به این سوال که با مقصران قطع درختان چهارراه ولیعصر چه برخوردی می شود گفت: همان افرادی  که در کمیسیون ماده ۷ دستور قطع دادند باید پاسخگوی این مسئله باشند.

وی با بیان اینکه از چندین سال پیش پیشنهاد تبدیل خیابان تاریخی ولیعصر(عج) به پیاده راه را مطرح کردم گفت: براین اساس پیشنهاد دادم که خط مترویی از میدان راه آهن تا میدان تجریش با رعایت نکات ایمنی و استانداردهای حفظ درختان ایجاد شود و این خیابان ۱۷کیلومتری تاریخی با درختان بی نظیر باایجاد برنامه های ویژه فرهنگی و هنری حفظ شود اما مورد توجه قرار نگرفت.

حقانی با انتقاد از نحوه کاشت درختان جدید در این خیابان گفت: درختان جدید را در پیاده روهای خیابان ولیعصر(عج) می کارند و مدعی هستند که آب آلوده است و به جای اینکه سرمنشا آلودگی را رفع کنند نحوه کاشت درخت را تغییر می دهند.

رئیس کمیته محیط زیست شورای شهر با بیان اینکه باید درخت‌های ولیعصر به بستر نهر بازگردند و کف جوی از بتن و مصالح ساختمانی  خالی شود گفت: براساس شناسنامه در این محور تاریخی ۶۰هزار درخت در بستر نهر کاشته شده بود که حالا تنها حدود۶هزار درخت باقی مانده که امیدواریم با ساخت و سازهای  در حوزه این خیابان  و نیلینگ و گوبرداری ها، این باقی مانده درختان تاریخی از بین نروند.

وی با اشاره به غفلت مدیریت شهری نسبت به این درختان گفت:  برای مدیریت شهری پروژه هایی همچون بزرگراه صدر، شهر آفتاب و نه حفظ درختان ولیعصر(عج) اهمیت دارد.

حقانی درخصوص عواملی که باعث وضعیت کنونی درختان ولیعصر شد توضیح داد: این مسأله علت‌های زیادی دارد از جریان آب‌های آلوده از نقاط مختلف مثل بیمارستان‌ها گرفته تا ورود روان آب‌ها به داخل جوی‌ها. متأسفانه شهرداری تهران به علت نمک پاشی‌های زیادی که در طول زمستان روی سطح آسفالت خیابان‌ها انجام می‌داده، موجب شده تا وقتی روان آب‌ها به داخل جوی‌ها سرازیر می‌شوند، به همراه آنها نمک هم به داخل خاک وارد شود و همان‌طور که می‌دانید نمک، نفوذ‌پذیری خاک را کم کرده و آن را سفت و محکم می‌کند و اجازه نمی‌دهد که املاح و مواد معدنی مورد نیاز وارد خاک شود. از طرفی، کند و کاوهای زیادی که پای طوقه این درختان انجام می‌شود، مرتب به این طوقه صدمه زده و از طرف دیگر روی ریشه آنها با بتن و سیمان پر می‌شود و با سنگ کف‌سازی انجام داده‌اند. همه اینها موجب شده تا درختان چنار نتوانند به عمر طبیعی خود که به ۴۰۰ سال هم می‌رسد، دست پیدا کنند.

این عضو شورای شهر تهران با بیان این که وقتی ما کف جوی را سنگ کاری می‌کنیم، در حقیقت روی ریشه این درختان را می‌ پوشانیم و موجب می‌شود که آب به داخل ریشه‌ها نرسد، گفت: ریشه چنارها، عمیق است و وقتی آب به آنها نرسد، بدنبال آب به سطح می‌آیند. درحالیکه در گذشته، ریشه این درختان در سفره‌های آب زیر زمینی بود، اما به علت برداشت‌های قانونی یا غیرقانونی، این امکان هم از دست رفته است. در تهران از آب حدود هزار حلقه چاه برای آبیاری فضای سبز یا آشامیدنی برداشت می‌کنیم که به شدت خطرناک است و موجب شده که سفره‌های آب زیرزمینی سالانه حدود ۳۰ سانتی متر افت کنند. این درحالی است که در گذشته دربرخی نقاط تهران، دستتان را که دراز می‌کردید به آب می‌رسیدید، اما الان این عمق به بالای ۲۰۰ متر در برخی نقاط رسیده و برای برداشت آب، نیازمند حفاری‌های عمیق هستیم.

همچنین ساخت بلند مرتبه‌ها در دو طرف خیابان ولیعصر به علت خاکبرداری‌های عمیقی که انجام می‌شود، آسیب‌های جدی به ریشه چنارها زده است، چون ریشه این درختان در سه متری زمین قرار گرفته و حتی ریشه آنها تا چندین پلاک آن طرف‌تر از درخت هم کشیده می‌شود. اما در هنگام خاکبرداری، ریشه این درختان را قطع می‌کنند و به اصطلاح با نیلینگ یا مقاوم‌سازی و با میلگرد و بتنی که در زیرخیابان استفاده می‌کنند، ریشه این درختان را مملو از بتن و سیمان می‌کنند، بنابراین این درختان دیگر جایی برای جذب آب و نفس کشیدن ندارند.