مشکلات تاریکی فضاهای عمومی ایستگاه‌ها ناشی از سوخته بودن لامپ‌های قدیمی که به دلیل نبودن پیمانکار فعال در خصوص نگهداری روشنایی ایستگاه‌ها به چشم می‌خورد، یکی از بارزترین این مشکلات است. همچنین نابسامانی در فضاهای تجاری ایستگاه‌ها از نظر نبود غرفه‌های مایحتاج مورد نیاز عمومی و ضعف کیفیت عرضه محصولات و انتخاب محصولات کم‌کیفیت که منجر به عدم اعتماد عمومی جهت استفاده از این فضاها در جهت رفع نیازها شده است، از مشکلات دیگر در این زمینه است. عرضه نیازهای مردم در حال حاضر از طریق دستفروشان بدون شناسنامه در داخل واگن‌ها صورت می‌گیرد که باید هر چه زودتر برای آن چاره‌اندیشی شود.

از سوی دیگر، علائم و تابلوهای راهنما در ایستگاه‌ها از محل ورودی ایستگاه‌ها از نظر انتخاب مسیر و سکوی مناسب در خیابان تا رسیدن به گیت‌های ورودی در حدی است که تنها مراجعان آشنا به ایستگاه‌های مترو به عنوان حلال مشکلات مراجعان تهرانی ناآشنا یا شهرستانی پاسخگوی ابهامات مسیر و ایستگاه‌ها هستند و این ضعف را برطرف می‌سازند. در صورت درخواست یک مسافر خارجی، نبود علائم و تابلوهای راهنمای مناسب به زبان انگلیسی، استفاده ایشان را بدون راهنمای ایرانی غیرممکن می‌سازد.  

از مشکلات دیگری که می‌توان در این زمینه به آن اشاره کرد اینکه، در داخل بسیاری از واگن‌ها، تابلوهای نشان‌دهنده خطوط مترو و نیز ایستگاه‌ها وجود ندارد یا به روز نشده و نمایشگر ایستگاه‌ها در تعداد محدودی از واگن‌ها کار می‌کند که برای مسافران ناآشنا بسیار مشکل‌ساز است. آشفتگی بصری در تابلوهای تبلیغاتی ایستگاه‌ها و واگن‌ها از نظر ضعف کیفی به خوبی نشانگر رویکرد درآمدزایی متولیان مترو از این تابلوها است که باعث عدم توجه مسافران به این تابلوها شده است.در حالی که به جای رشد تعداد کمی از این تابلوها در فضاهای غیرمعمول مانند زیرسکوها یا گیت‌های ورودی باید به فکر ارتقای کیفیت اجرای این تابلوها از نظر کمک به زیبایی ایستگاه‌ها و آرامش بصری مسافران بود.

همچنین وضعیت پله‌برقی‌ها در ورودی بسیاری از ایستگاه‌ها دچار مشکلات نگهداری نامناسب بوده و بسیاری از آنها خراب یا خاموش است که باید هر چه سریع‌تر برای آن چاره‌اندیشی شود و با تعریف پیمانکار مناسب سرویس و نگهداری این پله‌برقی‌ها به سرویس‌دهی مردم اضافه شوند.

این موارد نمونه‌هایی از آشفتگی در فضاهای عمومی مترو تهران هستند که لزوم توجه و رسیدگی سریع را می‌طلبد. بسیاری از این آشفتگی‌ها ناشی از رویکرد نادرست درآمدزایی و نیز کاهش هزینه‌ها بدون توجه به عوارض و مشکلات ایجاد شده ناشی از این رویکرد است. لازم است مدیران مترو تهران که مشکلات کلان بهره‌برداری از ایستگاه‌های مترو مانند افزایش تعداد ناوگان واگن‌ها را پشت‌سر گذاشته‌اند با توجه مناسب به این آشفتگی‌ها موجبات ارتقای سطح کیفی خدمات حمل و نقل درون‌شهری در تهران را فراهم آورند.

انرژی مصرفی برای جابجایی هر نفر با خودروی شخصی در مقایسه با مترو، ٢٣ برابر بیشتر است.

 مدیرعامل شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده های نفتی ایران با بیان این که با کاهش مصرف بنزین و استفاده از برق بعنوان انرژی جایگزین، می توان بخشی از سرمایه کشور را ذخیره کرد، گفت: جابجایی هر فرد با مترو در شهرها، ٣٠ سی سی از مصرف بنزین می کاهد.

عباس کاظمی با اشاره به مطالعات انجام شده درباره استفاده از خودرو های شخصی افزود: بررسی ها حاکی از آن است که جابجایی هر نفر- کیلومتر با ماشین سواری در شهر تهران ٢٨٠٠ کیلوژول انرژی مصرف می کند؛ در حالی که همین جابجایی با مترو باعث مصرف ١٢٠ کیلوژول انرژی می شود.

 
وی تصریح کرد: کاهش شدت مصرف انرژی و افزایش راندمان از جمله برنامه های اصلی این شرکت است که می تواند با استناد به بند ق تبصره دو قانون بودجه عملیاتی شود.

 
کاظمی با بیان این که بر اساس این بند سیاستهای کلی مصرف انرژی، وزارت نفت مکلف شده است که تقاضا را مدیریت و مصرف سوخت را بهینه کند، افزود: در این بند ١٠٠ میلیارد دلار به منظور کاهش شدت مصرف انرژی و موارد مذکور پیش بینی شده است.

 
او با بیان اینکه مقام معظم رهبری نیز بر اجرای بند ٧ سیاستهای صرفه جویی تاکید کرده اند، اظهار کرد: رعایت این بند علاوه بر کاهش مصرف انرژی و ایجاد فرصتهای وسیع اقتصادی، تاثیرات مطلوب زیست محیطی به همراه دارد.

 
مدیرعامل شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده های نفتی کشور با اظهار خرسندی از پیش بینی بند ق در قانون بودجه امسال، ادامه داد: امیدواریم اهداف و برنامه های تعریف شده در این قانون که از ظرفیت بسیار بالایی برخوردار است، در سالهای آتی نیز ادامه پیدا کند.

 
به گفته این مقام مسئول، کاهش مصرف و مدیریت تقاضا موجب توسعه اقتصادی و کسب و کار، همچنین ایجاد محیط زیست سالمتری خواهد شد.

 
 براساس بند ق تبصره ٢ قانون بودجه ٩٣، وزارت نفت اجازه دارد تا سقف ١٠٠ میلیارد دلار برای اجرای طرحهای بهینه‌سازی، کاهش مصرف انرژی در بخش‌های مختلف صنعت با اولویت صنایع انرژی بر، حمل و نقل عمومی، استفاده از سی ان جی و تولید خودروهای کم مصرف با رعایت سیاست‌های کلی اصل ٤٤ قانون اساسی با متقاضیان و سرمایه‌گذاران بخش خصوصی و عمومی و با اولویت استفاده از تجهیزات ساخت داخل، قرارداد منعقد کند.