سرویس اقتصاد عیارآنلاین؛ بندر چابهار در جنوب‌شرقی ایران، علاوه بر  قرارگرفتن در ساحل اقیانوس هند، نزدیکترین بندر برای دسترسی  کشورهای آسیای مرکزی به آب های آزاد است. بدلیل عدم دسترسی مستقیم کشورهای آسیای مرکزی و افغانستان به آبهای بین‌المللی، این بندر می‌تواند به عنوان یک نقطه راهبردی، رابط این کشورها به آبهای آزاد باشد و نقش ایران را در مجموعه فعالیتهای اقتصادی در منطقه آسیای مرکزی، روسیه و اروپا تقویت نماید. ضمن اینکه اتصال بندر چابهار به شبکه راه‌آهن و امتداد آن تا مشهد، موجب رونق کریدور ترانزیتی شرق کشور و توسعه اقتصادی و اجتماعی مناطق شرقی کشور می‌گردد.

باتوجه به سرمایه‌گذاری قابل توجه هند در معادن افغانستان فعال شدن این مسیر ترانزیتی به دلیل تسهیل انتقال بار هند از مسیر ایران قطعا با استقبال مسوولین هندی نیز روبرو خواهد شد. در همین راستا پروژه‌ی احداث راه آهن چابهارـ مشهد درحال اجرا است. مسیر این طرح از چابهار آغاز و پس از عبور از آبادی تیس در کنار راه اصلی آسفالته دردست ساخت چابهار- نیک‌شهر قرار گرفته و با عبور از نیک‌شهر، مهبان، مته سنگ، چانف، رضی، نایگون، ایرانشهر، در منطقه دومک به راه‌آهن کرمان – زاهدان می‌رسد و در ادامه از شهرهای نهبندان و سربیشه در استان خراسان جنوبی عبور و به مرکز این استان (بیرجند) می‌رسد و بعد از قائن و گناباد در ایستگاه کال شور به محور راه‌آهن بافق- مشهد متصل می‌گردد. در ادامه از طریق راه‌آهن‌های موجود بافق- مشهد و مشهد- سرخس به مرز سرخس (مرز کشور ترکمنستان) منتهی می‌گردد.

درصورتیکه این مسیر ریلی مطابق با طرح فوق به شبکه ریلی متصل شود، انتقال بار در این مسیر از نحوه‌ی انتقال بار در راه‌آهن بافق ـ مشهد به شدت تاثیر می‌پذیرد به عبارت دیگر چگونگی مدیریت شبکه‌ی ریلی موجود راه‌اهن، ترانزیت بار در این مسیر را تحت تاثیر قرار می‌دهد. این درحالی است که با اتصال مستقیم این مسیر ریلی به مشهد و سرخس این امکان فراهم می شود تا بهره برداری از این مسیر ریلی به صورت مستقل از شبکه راه اهن کشور به بخش غیردولتی واگذار شود.

واگذاری بهره برداری از این مسیر ریلی به بخش غیردولتی این امکان را فراهم می‌کند تا بتوان با استفاده از روش‌های همکاری عمومی ـ خصوصی (PPP) نسبت به تامین مالی اجرای این پروژه کلیدی برای اقتصاد کشور به منظور تسریع در روند اجرای آن استفاده کرد.

لازم به ذکر است که تقاطع این مسیر با شبکه‌ی ریلی کشور از طریق راه آهن زاهدان ـ کرمان یا از طریق راه آهن خواف ـ هرات امکان تبادل بار و مسافر بین شبکه ریلی موجود کشور با این مسیر ریلی را فراهم می کند.

با توجه به اهمیت تسریع در روند تکمیل این مسیر ریلی و نقش کلیدی احداث آن به صورت مستقل نسبت به شبکه‌ی ریلی کشور ضروری است تا در فرآیند مطالعات قطعه دوم راه آهن از زاهدان به سمت شمال این موضوع مورد توجه مشاور و مجری پروژه قرار گیرد.