تین نیوز کمند روستا :

به دنبال استعفای غیر شفاف رستم قاسمی که در اولین روز از آذر ماه امسال مورد موافقت رئیس جمهور قرار گرفت و به طور رسمی اعلام شد، رایزنی ها برای انتخاب جانشین او نیز افزایش یافت و همزمان نام پرویز فتاح و سایر افرادی که نامشان مطرح شده بود، از سوی رسانه ها و حتی چهره های سیاسی به عنوان جانشین قاسمی مطرح شد.

البته واکنش ها نسبت افراد فاقد سابقه و تخصص در وزارت راه و شهرسازی از جمله بذرپاش که در روزهای گذشته به شدت مطرح و احتمال معرفی او جدی عنوان می شد، مثبت نبود، تا حدی که یک نماینده از علاقه وافر او به حضور در دولت انتقاد کرد و عده ای از وجود برخی اختلافات بین نزدیکان رئیسی و بذرپاش خبر دادند. فعالان و متخصصان حوزه حمل و نقل  و راه و مسکن هم از بعد تخصصی نگاه مشکوکی به بذرپاش داشتند و این سوال را عنوان کردند که وقتی او هیچ تجربه ای در بخش حمل و نقل و ساخت و ساز و مسکن و شهرسازی نداشته است، چگونه می تواند از عهده اداره این وزارتخانه عظیم برآید.

وزارتخانه ای که نه تنها خود از ادغام دو وزارتخانه به وجود آمده و تا همین چند سال پیش دو وزیر داشته بلکه حوزه فعالیت برخی معاونت های آن، چنان وسیع و گسترده است که قابلیت تبدیل به یک وزارتخانه مستقل را نیز دارد.

با وجود همه این گمانه زنی ها در مورد انتخاب وزیر راه و شهرسازی، اما یک موضوع مشخص و مسلم است و آن این که سیدابراهیم رئیسی رئیس جمهور بیش از هر کس می داند انتخابی درست برای وزارت راه و شهرسازی چه کمکی برای انتخاب مجدد او در دور بعدی انتخابات ریاست جمهوری خواهد بود و حتی می توان گفت تنها شانس مهم او برای انتخاب مجدد به عنوان رئیس جمهور،  تصمصمی است که در روزهای آینده در مورد وزارت راه شهرسازی می گیرد.

رویکردهای رئیسی در انتخاب وزرا نشان داده است او برای انتخاب جایگزین رستم قاسمی به سراغ افرادی خواهد رفت که تعلقات سیاسی مشابه ای با او و حامیانش داشته باشد، بنابراین او در بین افرادی دنبال وزیر مورد نظر خود می گردد، که از نظر فکر و سیاسی همراستا با رئیس جمهور و ترکیب فعلی دولت هستند.

از دیگر سو، رئیس دولت سیزدهم با وعده ساخت چهار میلیون مسکن (مسکن ملی) برسر کار آمده است، شعاری که تاکنون و با گذشت نزدیک یک سال و نیم از تشکیل دولت، هیچ توفیقی در تحقق آن نداشته است و هنوز طرح در مراحل ابتدایی خود قرار دارد.

این موضوع مشخص می کند انتخاب فردی آشنا با حوزه مسکن قطعا مورد توجه رئیس دولت است و درست به همین دلیل است که بسیاری از فعالان این حوزه، شانس سرپرست فعلی وزارتخانه را که فردی حمل و نقلی است برای تصدی این پست، اندک می دانند.

همچنین رئیسی به رای مثبت نمایندگان مجلس هم برای وزیر معرفی شده خود نیاز دارد، بنابراین پیش بینی می شود در انتخاب وزیر این موضوع را نیز مد نظر قرار می دهد و فردی را که مورد قبول مجلسیان باشد برای این وزارتخانه در نظر خواهد گرفت. بنابر این مقبولیت وزیر پیشنهادی از نظر مجلس بسیار مهم است.

عقب بودن از برنامه ساخت مسکن و همچنین فرصت محدودی که جنگ اوکراین برای بخش حمل و نقل و ترانزیت ایران ایجاد کرده، این نظریه را تقویت می کند که رئیسی به سراغ فردی عملیاتی خواهد رفت و با انتخاب فردی نا آشنا به این حوزه، 2.5 سال باقی مانده از دولت خود را به این راحتی صرف آزمون و خطای وزیری ناآزموده نخواهد کرد و فرصت ها را بیش از این از دست نخواهد داد.

رئیسی می داند 2.5 سال دیگر، انتخابات دیگری در پیش است که این  زمان، مدت زمان زیادی نیست به سرعت سپری می شود و اگر او انتخاب درستی نداشته باشد، فرصت حضور دوباره خود را در ساختمان پاستور از دست خواهد داد.

در چنین شرایطی افراد معدودی دارای این شرایط هستند که سابقه وزارت و آشنایی با کار اجرایی به ویژه در حوزه مسکن را در پیشینه کاری خود داشته باشند.