محققان روشی را برای بهبود برگشت‎پذیری واکنش‎های شیمیایی باتری منیزیمی تعبیه کردند که از الکترولیت‎های غیرخورنده کربناتی استفاده می‎کند.

محققان دپارتمان NREL روش جدیدی برای بهبود شارژپذیری باتری فلز منیزیم غیر آبی کشف کردند. این تکنولوژی نسبت به باتری‎های لیتیم-یون از مزایایی همچون دانسیته انرژی بیشتر، پایداری بیشتر و قیمت پایین‎تر برخوردار است.

از دیدگاه تئوری باتری‎های منیزیمی دو برابر انرژی بیشتری از باتری‎های لیتیمی دارند. اما تحقیقات اخیر، محدودیت‎هایی را متذکر شده‎اند؛ به عنوان مثال واکنش‎های شیمیایی رخ‎داده در الکترولیت‎های کربناتی مانعی برای الکترود منیزیم ایجاد می‎کنند که باعث جلوگیری از شارژ مجدد باتری می‎شود.

ضمناً یون‎های منیزیم می‎توانند در مسیر برگشت‎پذیری در الکترولیت مایع خورنده جریان یابند اما این روند به تدریج مانع از شارژ مجدد باتری و افزایش ولتاژ آن می‎شود. لذا به منظور غلبه بر این مشکلات، نوعی الکترولیت جامد با مرز فازی مصنوعی متشکل از پلی آکریلونیتریل و نمک یون منیزیم ساخته شده که از سطح آند منیزیم محافظت می‎کند.

پژوهشگران نمونه اولیه‎ای از این نوع باتری را تهیه کردند و با بررسی نتایج، برگشت‎پذیری و شارژپذیری باتری به اثبات رسید و همچنین انرژی بیشتری نیز تأمین گردید.

علاوه بر مزایای ذکرشده برای این باتری، منیزیم نیز نسبت به لیتیم مزایایی دارد، مثلاً منیزیم دو الکترون نسبت به یک الکترون لیتیم آزاد می‎کند که باعث دوبرابرشدن انرژی آزادشده باتری خواهد شد. از طرفی، رشد دندریتی در باتری منیزیمی رخ نداده و در نتیجه اتصال کوتاهی در باتری به وقوع نمی پیوندد که در نهایت منجر به ایمنی بیشتر باتری‎های منیزیمی خواهد شد.

با استفاده از این روش، نه تنها برای منیزیم بلکه برای سایر کاتیون‎های چندظرفیتی نیز می‎توان، باتری‎هایی با انرژی بسیار بالا را تهیه کرد.