به گزارش بنکر (Banker)،در فاصله 20 روزی که از آخرین سقوط هواپیماهای ایرانی می‌گذرد، تاخیر در زمان پرواز هواپیماها نیز افزایش یافته است؛ تاخیرهایی که به نظر می‌رسد برای جلوگیری از فجایع جدید پیش می‌آیند. جدا از دلیل اصلی بالا‌رفتن زمان تاخیر‌ها که عملکرد نظارتی بر عملکرد هواپیماها پیش از سقوط ایران 140 را زیر سوال می‌برد، نکته‌ای که بیش از همه جلب توجه می‌کند، نحوه‌ی واکنش شرکت‌ها در قبال نقص فنی هواپیماهایشان است.
طبق قانون شرکت‌های هوپایمایی موظف‌اند نسبت به تمام تعهدات خود به مسافرانشان پایبند باشند. با خرید رسمی بلیت از سوی مسافر یک قرار‌داد دوطرفه بین شرکت و فرد خریدار بسته می‌شود و ایرلاین مربوطه موظف است اصولی را در این چارچوپ رعایت کند.
اصلی‌ترین تعهد در این زمینه، مربوط به نحوه‌ی رساندن مسافر به مقصد می‌شود. شرکت باید تعهد کند مسافر را در شرایط مقرر به مقصد برساند.
این شرایط درباره‌ی اوضاع غیرمعمول نیز صدق می‌کند و اگرهواپیمای در نظر گرفته شده بنا به هر دلیلی توان پرواز نداشته باشد، ایرلاین موظف است همان شرایط را در اسرع وقت با هواپیمایی دیگر به وجود آورد. مدیریت این مساله به‌طور معمول با هواپیمای جانشین انجام می‌شود. ایرلاین‌ها باید برای پروازهای خود، هواپیمایی جایگزین داشته باشند و در صورتی که برطرف کردن نقص فنی هواپیما از زمان قانونی تاخیر بیشتر شود هواپیمای ذخیره مسافران را جابه‌جا کند.
ایرلاین‌های ایرانی اما به نظر می‌رسد، این موضوع را به شکلی نامحسوس کنار گذاشته‌اند. هرچند پایین‌بودن تعداد ناوگان هوایی ایران به دنبال محدودیت‌های بین‌المللی امری غیرقابل انکار است، اما مسافری که برای سفر خود برنامه‌ریزی کرده نیز حقوقی دارد.
در روزهای گذشته پرواز بعضی از شرکت‌ها پس از تاخیرهای متعدد و بعضا چند ساعته یا لغو شده‌اند و یا هیچ خبری از هواپیمای جانشین نشده است.
در بعضی موارد مسافران مجبور شده‌اند چند ساعت به انتظار بنشینند تا نقص فنی هواپیما برطرف شود و ایرلاین هیچ گزینه‌ی دیگری را در نظر نگرفته است.
با این وجود مشخص نیست طرح هواپیمای جایگزین به‌طور کامل فراموش شده یا با چراغ سبز مسوولان و به دلیل محدودیت ناوگان، شرکت‌ها از فراهم آوردن این شرایط معاف شده‌اند، هرچه هست هیچ کس پاسخگوی حقوق از دست رفته مسافران این هواپیماها نیست.
ادامه گزارش های تصویری 1
