در حال حاضر در ناوگان قطارهای مترو از دو نوع قطار استفاده می‌کنیم. یکی واگن‌های خود کشش که این واگن‌ها نیازی به لوکوموتیو ندارد و یکی هم قطارهای لوکوموتیو دار. به لحاظ ارزش ساخت می‌توان گفت در حال حاضر رقمی‌ بیش از 40 تا 45 درصد از قطارها و واگن‌های خودکشش و نیز 55 درصد از قطارهای لوکوموتیو دار که عمدتا قطارهای خط 5 هستند، در داخل ساخته می‌شوند به عبارتی در مجموع ماهانه 20دستگاه واگن در داخل ساخته می شود.
با این تفاسیر آیا ظرفیت تولید شرکت واگن سازی تهران کامل است؟
ظرفیت خالی وجود دارد، اما قرارداد کنونی تا سال 92 ادامه دارد که پس از آن یعنی از اواسط سال 92 این قرارداد به اتمام می رسد و ظرفیت ها خالی می شود.
چه قطعاتی در داخل ساخته می‌شود؟
ذکر این نکته لازم است که هم اکنون فقط حدود 10درصد از کالاهای تولید شده مونتاژ است، بدنه واگن‌ها، تجهیزات داخلی، سیستم تهویه مطبوع، لوله کشی سیستم ترمز، عملیات مونتاژ و عملیات تست فنی که دانش بسیار زیادی هم می‌طلبد در داخل انجام می‌شود.
برخی از تجهیزات از جمله ترکشن ها ، مانیتورینگ و... وارد می شود که البته جهاد دانشگاهی به تازگی وارد مقوله تولید ملی ترکشن ها شده که تا کنون اقداماتی نیز در این خصوص صورت گرفته است.
با این وجود فکر می‌کنید در حال حاضر ما از نظر ساخت واگن در جایگاه خوبی قرار داریم؟
ساخت واگن‌های مترو در بین شرکت‌های واگن سازی از بیشترین ارزش افزوده برخوردار است که توانستیم در این حوزه 43 درصد صرفه جویی ارزی داشتیم. با 70 شرکت قطعه سازی قرارداد داریم که این حجم فعالیت بی سابقه بوده است. می‌توان گفت ما در مرتبه خوبی قرار گرفته ایم اما مشکلی که وجود دارد در سرمایه گذاری و حجم تولیدات است. ما به واسطه محدودیت‌هایی که داریم همانطور که اشاره کردم بیش از 55 درصد از تجهیزات واگن‌های خود کشش را از خارج وارد می‌کنیم که عمدتا هم این تجهیزات در گمرک معطل ترخیص می‌مانند. محدودیت‌های بودجه‌ای داریم که این شرایط تنها کفاف ساخت 100 تا 150 واگن را در سال می‌دهد که برای سرمایه گذاران صرفه اقتصادی ندارد. برای اینکه قطعات در ایران مونتاژ شود باید تیراژ بالا باشد. در چنین شرایطی ما مجبور هستیم که از شرکت‌های خارجی تجهیزات وارد کنیم.
ایران تا رسیدن به مرز خودکفایی واگن‌ها چه قدر فاصله دارد؟
اگر پروژه ها از زیر ساخت های منظمی برخوردار باشند امکان تولید ملی تا 70 درصد وجود دارد اگرچه هیچ کشوری در دنیا صددرصد واگن‌ها را خود نمی‌سازد. حتی کشورهای پیشرفته و صاحب تکنولوژی در این زمینه در حالی که برخی کارخانه‌های دنیا در کشورهایی مانند آلمان و فرانسه این ظرفیت را دارند. اما در پاسخ پرسش تان باید بگویم که تا به حال این حجم خودکفایی (45 درصد)در واگن سازی بی سابقه بوده ضمن اینکه این رقم در پروژه‌ها و در فازهای بعدی قابل رشد خواهد بود. به تناسب فعالیت و ورود قطعات دانش ساخت آنها در اختیار متخصصان توانمند داخلی قرار می‌گیرد و این امر سبب خواهد شد ما به خودکفایی بیشتری تا 65 درصد هم برسیم. اما فراموش نکنیم خودکفایی کامل متاثر از خیلی شرایط است که سرمایه گذاری و تیراژ بالاتر از جمله آنها است.
جناب مهندس شاملو ، در راه داخلی سازی واگن ها چه مشکلاتی وجود دارد؟
نیازهای مالی و پرداخت بموقع از طرف خریداران از جمله مشکلات ما است. به دلیل طلبی که خود ما از کارفرما داریم ، نمی توانیم بدهی حدود 70 شرکت قطعه ساز را پرداخت کنیم که سرمنشاء اصلی این مشکلات عدم پرداخت های کارفرمایان است که به تبع آن شرکت واگن سازی تهران نیز پولی برای پرداخت به قطعه سازان ندارد هم اکنون حدود 270 میلیارد تومان طلب ما از مترو تهران و شرکت مادر تخصصی حمل و نقل است.

برنامه شرکت واگن سازی تهران برای سال 91 چیست؟
شرکت واگن سازی تهران با وجود مشکلات اما کماکان با توانایی در حال تولید است اما برای تکمیل پروژه ، منتظر برخی از قطعات خارجی هستیم  که برای تامین این کالاها، با مشکل مالی مواجه هستیم که درصورت تامین مالی، در ماه های باقیمانده از سال 160 واگن تحویل کارفرما داده می شود.

پایگاه خبری تحلیلی ترابر نیوز