تین نیوز

سال هاست که صنعت فرودگاهی کشور با مشکلات متعددی روبروست، در حالی که رقبای ما در حال احداث یک شهر فرودگاهی جدید دیگر در همسایگی ایران هستند. 

به گزارش تین نیوز، در حالی دوران پسا کرونا را پشت سر می گذاریم که بسیاری از کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه در صدد افزایش بهره وری فرودگاه ها از طریق فناوری های نوین هستند.

متاسفانه رقبای منطقه ای ایران با سرعت تمام در حال توسعه زیرساخت های فرودگاهی هستند و کشور ما همچنان در حال از دست دادن فرصت های طلایی است.

سال هاست که نام امارات عربی متحده و قطر در حوزه صنعت هوانوردی در سطح بین المللی مطرح شده، اما اکنون عربستان سعودی نیز قدم های بزرگی را برای اعتلای صنعت هوانوردی برداشته است.

پادشاهی عربستان که تا پیش از این عمدتا با پروژه های مکه و مدینه شناخته می شد، چند سالی می شود که رویکردی متفاوت را پیش گرفته است. پروژه های جدید توسعه در عربستان دیگر متمرکز بر دو شهر مذهبی (و البته پر مخاطب) نیست و توسعه کشور حتی در شمال غرب این سرزمین (شهر جدید نیوم) در فاصله 1000 کیلومتری از دیگر شهر های پر جمعیت در حال انجام است.

در این میان، توسعه صنعت فرودگاهی در عربستان سعودی نیز در اولویت قرار گرفته است. به طوری که طرح ساخت شهر فرودگاهی در جده عربستان جهت استفاده بهینه از زمین های بایر محدوده فرودگاه بین المللی جده در حال اجراست.

بیشتر بخوانید:

سرمایه گذاری 147 میلیارد دلاری عربستان در بخش فرودگاهی

به تازگی کاخ پادشاهی عربستان از ابر پروژه ای جدید این بار در ریاض (پایتخت) خبر داده است.

شهر فرودگاهی ملک سلمان

این ابر پروژه که از قرار معلوم به ابتکار محمد بن سلمان (ولیعهد عربستان) به اجرا در خواهد آمد، ریاض را به یکی از اصلی ترین ایستگاه های پروازی در جهان تبدیل خواهد کرد. 

این ابر شهر فرودگاهی (تحت عنوان آئروتروپلیس) شامل 6 باند موازی خواهد بود و ظرفیت سالانه جابجایی مسافر هوایی ریاض را از 29 میلیون مسافر فعلی به 120 میلیون نفر خواهد رساند. گنجایش مسافر در فرودگاه ملک سلمان ریاض در سال 2050 به 185 میلیون مسافر در سال خواهد رسید.

وسعت نهایی فرودگاه بین المللی ملک سلمان ریاض، 57 کیلومتر مربع خواهد بود.

لازم به ذکر است که طراحی این شهر فرودگاهی توسط کمپانی فاستر و شرکا انجام شده است.

هدف اصلی سعودی ها از اجرای این ابر پروژه، ارتقای جایگاه اقتصادی ریاض در عرصه بین المللی است.

طبق ادعای سعودی ها، شهر فرودگاهی ریاض گواهینامه LEED (نماد جهانی به رسمیت شناخته شده در حوزه پایداری) را نیز دریافت می کند. همچنین این فرودگاه از انرژی های تجدید پذیر استفاده خواهد کرد.

از طرفی دیگر شهر فرودگاهی ملک سلمان ریاض، برای 103 هزار نفر شغل ایجاد می کند و انتظار می رود که سالانه رقمی بالغ بر 7.2 میلیارد دلار بر ناخالص داخلی عربستان بیافزاید.

در ادبیات رسانه ای، سعودی ها این مجموعه عظیم را  آئروتروپلیس (Aerotropolis) ریاض نام گذاری کرده اند. 

واژه آئروتروپلیس (ابر شهر فرودگاهی) نخستین بار توسط اقتصاد دان آمریکایی جان دی کاسردا (استاد دانشگاه کارولینای شمالی) مطرح شد. ابر شهر فرودگاهی به مجموعه ای گفته می شود که محوریت و مرکزیت آن فرودگاه بین المللی است و تمامی مراکز اقتصادی، تجاری و رفاهی همسو با فرودگاه فعالیت می کنند. 

در واقع هسته اصلی آئروتروپلیس، همان فرودگاه بین المللی است.

ممکن است وسعت یک ابر شهر فرودگاهی به اندازه یک شهر چند صد هزار نفری نیز باشد. به طور معمول، آئروتروپلیس به عنوان موتور محرک توسعه در ابعاد ملی و فرا ملی به حساب می آید.

آنچه که انبوهی از حسرت را برای ما در پی دارد این است که بیش از 2 دهه پیش قرار بود نخستین آئروتروپلیس خاورمیانه ( شهر فرودگاهی امام خمینی تهران) در ایران احداث شود، اما به علت تعلل بیش از حد در ساخت و تکمیل این پروژه مهم ملی، امروز نظاره گر پیشرفت سریع صنعت هوانوردی در کشورهای رقیب هستیم.

از طرف دیگر پروژه های فرودگاهی رقبای منطقه ای، نه تنها توسعه فیزیکی را هدف گرفته، بلکه استفاده از تکنولوژی های نوین، انرژی های تجدید پذیر و افزایش بهره وری را نیز مد نظر قرار داده اند. در حالی که پروژه های فرودگاهی ایران در سال های اخیر عموما محدود به توسعه سطوح پروازی و ساخت ترمینال های مسافری شده اند که در بسیاری اوقات احتیاجات برخی افراد صاحب نفوذ (غیر کارشناس) را بر آورده ساخته و عملا هیچ تاثیری در پیشرفت صنعت هوانوردی نداشته اند.