به راستی چه چیز موجب شده است که سعودی‌ها با عبور از خطوط قرمز روابط بین‌الملل و اصول همسایگی؛ دشمنی، کینه و عداوت خود با جمهوری اسلامی ایران را به اطلاع همگانی برسانند!

 

مقامات سعودی پیش از آنکه در تلاش  برای گسترش نفوذ و رقابت منطقه‌ای با ایران باشند، بقای سلطنت پوشالی خود را در حمایت‌های آمریکا و اسرائیل می‌بینند. نظامی که با افزایش نارضایتی و مطالبات مردم عربستان از رژیم غیردموکراتیک آن، و همچنین گسترش بیداری اسلامی در کشورهای اسلامی، ناکارآمدیش آشکارتر شده است. براین اساس و به ویژه در سال‌های اخیر آل سعود تلاش نموده تا از سوی با مستحکم‌تر کردن روابط میان خود و تل‌آویو و از سوی دیگر ابراز دشمنی با ایران بعنوان تنها مانع مستحکم در ممانعت از اهداف شوم آمریکا و اسرائیل در منطقه، هر چه بیشتر خود را به آمریکا و اسرائیل نزدیک کرده، توجه آنها را به خود جلب نمایند.

 

بنابراین آل سعود با دشمنی آشکار با جمهوری اسلامی ایران می‌خواهند این پیام را به آمریکا و اسرائیل بدهند که برای جلب توجه آنان از هیچ اقدامی فروگذار نمی‌کنند. که البته با افزایش اختلافات و گمانه‌زنی‌ها بر سر جانشینی ملک سلمان - پاشاه پیر و بیمار سعودی- بیشتر نیز محتاج این توجه خواهند شد.

 

 

هشدار جدی سپاه پاسداران به عربستانی‌ها

 

 

باور 373 سامانه موشکی زمین به هوای برد بلندی است که توسط متخصصان کشورمان در حال طراحی و ساخت است. این سامانه مدل بومی شده اس-300 روسیه است و به گفته مقامات کشورمان این سامانه خلاءهای سامانه موشکی اس-300 را برطرف کرده و از سامانه مذکور نیز بهینه‌تر است.

 

باور 373 قادر به پاسخگویی تهدیدات در برد کوتاه، متوسط و بلند است.

 

 

موشک سام

موشک سطح‌ به‌ هوا یا موشک سام، موشکی است که از از روی زمین یا عرشه کشتی‌ها برای نابود کردن هواگردها شلیک می‌شود و جزئی از یک سامانه پدافند هوایی است. موشک‌های سام مستقر در زمین می‌توانند از پرتابگرهای ثابت یا متحرک که چرخ‌دار هستند یا روی وسیله نقلیه قرار می‌گیرند، شلیک شوند. سام‌های بزرگتر باید روی پرتابگرهای ثابت قرار گیرند اما معمولا این امکان وجود دارد که روی پرتابگرهای متحرک نیز قرار گیرند یا یدک‌کشی شوند. انواع کوچک‌تر موشک‌های سام می‌توانند توسط یک نفر حمل و شلیک شوند.

 

 

اولویت طراحان سامانه‌های دفاع هوایی موشکی برخورد دادن موشک به هدف است، اما در صورت عدم اصابت مستقیم موشک به هدف، جهت تأثیر بیشتر، سرجنگی موشک‌های زمین به هوا باید در فاصله حدودی 5 تا 20 متری اهداف منفجر شوند.

مرصاد 

 

سامانه پدافند هوایی میانبرد و ارتفاع متوسط مرصاد متشکل از مرکز کنترل آتش رادار جستجوگر ارتفاع پست جویا، دستگاه حمل و بارگیری موشک، رادار ردگیری هادی، رادار جستجوگر پالسی و ارتفاع بالای کاوش، مجهز است. سامانه مرصاد قابلیت شناسایی هدف در فاصله 150 کیلومتری توسط، قفل نمودن روی آن در فاصله 80 کیلومتری و مورد هدف قراردادن آن در بیشینه برد 45 کیلومتری را دارد.

 

 

برد هدف قرار دادن در سامانه‌های موشکی به‌جز برد رادار، به برد موشک نیز وابسته است که در همین نمونه سامانه مرصاد در صورت بهسازی موشک‌ها یا بکارگیری موشک جدید و دوربردتر، امکان درگیری با اهداف تا 80 کیلومتر نیز ممکن است. مرکز کنترل و فرماندهی این سامانه کاملا دیجیتال، پیشرفته و مجهز به شبیه ساز و دریافت اطلاعات در شبکه یکپارچه پدافند هوایی برای کشف شناسایی و رهگیری هدف است و با 4 رادار کار می‌کند.

برد موشک‌های رعد 50 کیلومتر و ارتفاع آن 70 هزار پا است.

 

پرتابگر سامانه موشکی رعد، یک خودروی 6 چرخه می‌باشد که شباهت ویژه‌ای به نمونه چرخدار به کار رفته در سامانه سطح به وهوای بوک ام1 و 2 روسی دارد و حامل یک مجموعه سه‌تایی از موشک رعد است که دو درجه آزادی سمتی و ارتفاعی داشته و در برخی نمونه‌ها مجهز به رادار هم می‌باشد.

 

 

به نظر می‌رسد، این پرتابگر باید حامل تجهیزات مخابراتی و سامانه‌های نمایش وضعیت اهداف و تخصیص آنها به هر یک از پرتابگرهای درگیر در هر آتشبار و سامانه‌های پردازش راداری برای نمونه مربوطه هم باشد. سامانه رعد به کمک این پرتابگر از مزیت بسیار مهم تحرک کامل برخوردار شده که در قیاس با سامانه‌های مرصاد و صیاد1 آن را بسیار ارزشمندتر می‌کند زیرا وجود پدافند متحرک در آرایش دفاعی، قابلیت‌های ویژه‌ای در بقاپذیری رزمی ضمن پوشش سریع‌تر و بهتر مناطق جغرافیایی مختلف ایجاد می‌کند.

 

S200

سامانه‌ موشکی S-200 برای ارتفاع برد بلند طراحی شده است، همچنین برای مقابله با هواپیماهای استراتژیک و موشک‌های نیمه بالستیک به کار گرفته می‌شود. این سامانه، همچنین از رادار «p-14 آبارونا» با طول موج در رده متر که برد آن در برابر اهداف کوچک 360 و برد نهایی آن 600 کیلومتر است، استفاده می‌کند.

 

آنتن این رادار 11 متر ارتفاع و 32 متر پهنا دارد. در برخی نمونه‌ها از رادارهای دیگری نیز مانند رادار «P-35 بارلاک» با برد 200 تا 350 کیلومتر به عنوان سامانه کمکی استفاده شده است.

 

 

سامانه S-200 به دلیل قابلیت‌های موشک خود، نظیر برد و سقف پرواز بسیار بالا، سرعت چشمگیر که بالغ بر 2500 متر بر ثانیه در مدل‌های آخر موشک است، عملاً به عنوان یک سامانه راهبردی تلقی می‌شود به‌خصوص توانایی آن برای درگیری با موشک‌های بالستیک نیز مورد توجه کارشناسان نظامی است. این سامانه توانایی درگیری با اهدافی با بیشینه سرعت 1100 متر بر ثانیه را دارد که شامل سریع‌ترین هواپیماهای نظامی فعلی و آینده نزدیک است.

تور-ام-1، سامانه دفاع هوایی کوتاه برد، ارتفاع پایین و تمام متحرک است. این سامانه برای درگیری مؤثر با انواع اهداف هوایی از جمله هواپیماهای بال ثابت و بالگردهای سرنشین‌دار و بی سرنشین، موشک‌های کروز و حتی بمب‌ها و موشک‌های رها شده از هواپیماها در تمام شرایط آب و هوایی ساخته شده است. بهره‌گیری از رایانه کنترل آتش و سامانه‌های دیجیتال و استقرار موشک‌ها به صورت عمودی و بهره‌گیری از سامانه پرتاب سرد، باعث کاهش زمان واکنش سامانه شده است.

 

 

در واقع در تور-ام-1 موشک‌ها به صورت عمودی پرتاب کرده و پس از فاصله گرفتن از خودرو تا ارتفاع 15 تا 20 متر موتورهای راکتی کوچکی (تراستر) در نزدیکی دماغه موشک فعال شده و موشک را در جهت هدف قرار می‌دهد و در همین لحظه موتور اصلی سوخت جامد روشن می‌شود.

 

برد کشف و ردگیری رادار آن به ترتیب 25 و 20 کیلومتر است. رادار کشف از نوع پالس داپلر با آنتن سهموی و ردگیری از نوع آرایه فازی است که توان شناسایی و تفکیک همزمان 48 هدف، ردگیری مسیر 10 هدف و امکان درگیری همزمان با دو هدف را برای خودروی مربوطه فراهم می‌آورد.