انواع مراکز لجستیک در دستهبندی زیر نشان داده شدهاند که موارد خاکستری رنگ مواردی هستند که در ستاد مراکز لجستیک کشور مدیریت میشوند:
تعاریف هر یک از مراکز لجستیک (بخش خاکستری رنگ) به شرح ذیل است:
شهر لجستیک: مرکز لجستیکی که با بالاترین سطح عملکردی، حیطه فعالیت و گستره غالبا بینالمللی (صادرات، واردات، ترانزیت و صادرات مجدد)، به عنوان دروازه اصلی کشور فعالیت میکند و با دارا بودن منطقه آزاد یا منطقه ویژه اقتصادی و دسترسی به حداقل سه شیوه حملونقل نقشی اساسی در حملونقل و تجارت دارد.
دهکده لجستیک: مرکز لجستیکی با ظرفیت و سطح عملکردی بالا، دارای حیطه فعالیت و گستره غالبا بینالمللی (صادرات، واردات، ترانزیت)، دارای بندر خشک و دسترسی پرظرفیت ریلی و جادهای، جهت ترکیب، توزیع، تخلیه، بارگیری، نگهداری، خدمات ارزش افزوده، بازرسیهای قانونی مربوط به جابجایی کالا و انجام تشریفات و کنترلهای مرتبط گمرکی فعالیت مینماید. بندر خشک منطقهای محصور در داخل دهکده لجستیک است که جهت ترکیب، توزیع، تخلیه، بارگیری، نگهداری، بازرسیهای قانونی مربوط به جابجایی و انجام تشریفات و کنترلهای گمرکی مرتبط با کالاهای بینالمللی فعالیت مینماید.
پارک لجستیک عمومی: مرکز لجستیکی دارای حیطه فعالیت و گستره کشوری، دارای پایانه چندوجهی، که به انواع مختلف گروههای کالایی، خدمات لجستیک شامل ترکیب، توزیع، تخلیه، بارگیری، نگهداری، بازرسیهای قانونی مربوط به جابجایی کالا و خدمات ارزش افزوده ارائه مینماید.
پارک لجستیک تخصصی: مرکز لجستیکی با تمرکز بر فعالیتهای یک گروه کالایی خاص در حوزه توزیع، تخلیه، بارگیری، نگهداری و دیگر خدمات ارزش افزوده تخصصی گروه کالایی فعالیت مینماید.
مرکز لجستیک مرزی: مرکز لجستیک مرزی، مرکز لجستیکی است که در منطقه مرزی واقع است و امکانات و خدمات لجستیک مورد نیاز را برای صادرات، واردات و ترانزیت فراهم میکند. گمرک، مرزبانی، سازمان ملی استاندارد، سازمان حفظ نباتات کشور و به طور کلی تمامی سازمانهای ذیربط در ورود و خروج کالا خدمات خود را به طور متمرکز و یکپارچه در این مرکز ارائه میکنند.
خدماتی که انتظار میرود در مراکز لجستیک به طور عمومی ارائه شود در شکل ۲ نشان داده شدهاند.