ترابر نیوز:

به گزارش مهر، صنعت داروسازی کشور در شرایط حساس و ویژه ای قرار دارد، چون با توجه به اینکه تا دو ماه آینده تحریم های جدید پیش روی کشورمان قرار خواهد گرفت، دارو به عنوان مهم ترین کالای استراتژیک، می بایست بیش از پیش مورد توجه مسئولان امر قرار گیرد. از همین رو، مدیران صنعت داروسازی کشور، از کم توجهی به تولید داخل به شدت گلایه دارند و معتقدند اگر مشکل «خودتحریمی» حل شود، می توان با کمترین آسیب و مشکل، از بحران های دارویی عبور کرد.

دکتر پیمان ترحمی به عنوان یکی از مدیران صنعت داروسازی کشور، به طرح مسائل و مشکلات صنعت داروسازی کشور و آثار تحریم های پیش رو پرداخت و در عین حال، عنوان کرد که بیشتر چالش ها و مشکلات این صنعت متوجه سیاست های داخلی است.

ترحمی گفت: باید اعتراف کنیم در طول این چند ماه، مشکلات و معضلات، پشت درهای شرکت های داروسازی خیمه زده و نفس فعالان این حوزه را بند آورده است، بطوریکه خطوط تولید برخی شرکت ها، با حدود ۵۰ درصد ظرفیت کار می کند و این برای حفظ چرخه دارویی کشور، مخاطره آمیز است.

وی ادامه داد: البته بخشی از این مشکلات، قدیمی و ساختاری است و به عبارت دقیق تر، مرض های مزمنی هستند که سال های طولانی است گریبانگیر صنعت داروسازی کشورمان شده است. طبیعی است که صنعت به این مشکلات عادت کرده و خود را برای گذر از این دست اندازها منعطف ساخته است. همه می دانیم که رفع این مشکلات زمان بر و نیازمند برنامه ریزی بلند مدت است و کسی هم توقع ندارد که به سرعت بتوان بر این مشکلات غلبه کرد

این مدیر صنعت داروسازی کشور، افزود: بخش دیگری از آسیب هایی که این روزها متوجه صنعت داروسازی شده، ناشی از سیاستگذاری های غلط و عدم توجه به هشدارهای مدیران صنایع دارویی، صاحبنظران دارای تجربه و آرای سندیکاهای مرتبط نظیر سندیکای تولیدکنندگان دارو، انجمن داروسازان و سندیکای پخش است. این بخش، همان است که از آن با عنوان «خود تحریمی» نام برده می شود و موجب آزار، رنج و فرسایش بی حد و حصر فعالان دارویی کشور شده است.

وی تاکید کرد: توقع از سازمان غذا و دارو این بود که به فهم مشترک مدیران صنعت دارو اعتماد کند و هشدارهای فعالین صنعت را جدی بگیرد. 

ترحمی با اشاره به اینکه درصد کمی از مشکلات ناشی از تحریم ها است، افزود: هنوز تحریم ها شروع نشده که بخواهیم مشکلات را به گردن تحریم ها بیاندازیم و به طور کلی بعید است تحریم ها اثر مستقیم چندانی بر حوزه دارویی داشته باشد.

به گفته وی، صنعت داروسازی تحت تاثیر تحریم ها گرفتار نشده، بلکه اسیر مثلث مشکلات است که یک ضلع آن، سیاستگذاری های غلط و ضلع دوم آن، بی اعتنایی به آرای فعالین صنعت و ضلع سوم، بی پولی ها است که رمق این صنعت را کشیده و خستگی را بر جان فعالان صنعت نشانده است.

وی تصریح کرد: حداقل کاری که در کوتاه مدت می توان انجام داد تا فشار مثلث مشکلات بر صنعت دارویی کشور کاهش پیدا کرده و این صنعت استراتژیک جان تازه ای بگیرد آن است که مسئولان به جای گفتار درمانی، به طور واضح و مصداقی، مشخص کنند هزینه هایی که در این چند ماه خصوصا در حوزه مواد اولیه و اقلام بسته بندی به صورت محسوس افزایش پیدا کرده، از کجا و به چه صورت جبران خواهد شد.

لاکتولوز در گمرک خاک می خورد

ترحمی، به کمبودهای خطوط تولید دارو در کشور اشاره کرد و اظهار داشت: متاسفانه صنعت دارویی کشورمان با انواع خود تحریمی مواجه است. به عنوان نمونه با خبر شده ایم برخی مواد اولیه و مواد موثره صنایع داروسازی در گروه بندی جدید کالاها که اخیرا ابلاغ شده است، از گروه اول به گروه دوم ارزی منتقل شده است و این برای شرکت های داروسازی مشکلات زیادی را ایجاد کرده است.

وی ادامه داد: به عنوان مثال «لاکتولوز» که یک ماده مهم در حوزه داروهای ملین محسوب می شود، تا چندی پیش در گروه اول ارزی قرار داشت ولی اکنون آن را در گروه دوم دسته بندی کرده اند و این موجب شده که خطوط تولید دارو در کشورمان به دلیل مشکل ترخیص لاکتولوز با مشکل مواجه شود.

ترحمی تاکید کرد: شرکت های محدودی در دنیا به عنوان منبع تولیدکننده معتبر لاکتولوز وجود دارند و شرکت های داروسازی کشورمان گریزی جز واردات این ماده ندارند ولی به دلیل عدم توجه کارشناسان مربوطه، این ماده از گروه اول حذف شده است

این مدیر صنعت داروسازی کشور تصریح کرد: شرکت های داروسازی در زمانی که این ماده در ردیف اول قرار داشته، اقدام به انجام مراتب اداری جهت گشایش برای واردات آن کرده بودند، ولی الان که کالا وارد گمرک شده است، به دلیل آنکه در ردیف دوم قرار گرفته، امکان ترخیص آن را ندارند.

به گفته ترحمی، به طور کلی باید واردات مواد اولیه و مواد موثره صنایع دارویی، تسهیل شود و این موضوع در خصوص مواردی که امکان تولید آن در کشور فراهم نیست،  باید به سرعت و پیش از اینکه آژیر قرمز خطوط تولید به صدا درآید، باید در دستور کار مسئولان قرار گیرد.

وی تاکید کرد: بی تردید تغییرات غیر کارشناسی در حوزه دارویی، نه تنها هزینه های ریالی خاص خود را به اقتصاد نیمه جان صنعت دارو وارد می کند، بلکه آسیب ها و عوارض متعددی را بر وضعیت سلامت جامعه وارد می کند. ضمن اینکه با مختل شدن خطوط تولید دارویی، در نهایت بیماران را در تامین داروها به دردسر می افتند و بهتر است مسئولین مربوطه پیش از اینکه خطوط تولید، با اختلال و کمبود ماده موثره مواجه شوند، در این رابطه تجدید نظر کنند.