به گزارش پایگاه خبری وزارت راه وشهرسازی منا عرفانیان مشاور وزیر راه و شهرسازی در امور بانوان ارتقای توانمندی‌ها و پیگیری مطالبات و مسایل بانوان شاغل در وزارت راه و شهرسازی و احصاء حقوق زنان در چارچوب وظایف و مأموریت‌های وزارت راه و شهرسازی را از اهداف و مأموریت‌های امور زنان در این وزارتخانه اعلام کرد و گفت: امروزه شاهد تغییر رویکرد در موضوع زنان و جایگزینی مفهوم جنسیت به جای مفهوم زن در ادبیات توسعه جوامع هستیم به گونه‌ای که علی‌رغم سال‌های پیش از ۱۹۸۰، امروزه می‌بینیم توجه به رویکردهای متوازن، مبتنی بر تعالی انسانی و کاهش نابرابری در جهان به وضوح دیده می‌شود.

عرفانیان در این راستا با اشاره به اصول و احکام قانون اساسی جمهوری اسلامی در این حوزه بیان کرد: جمهورى اسلامى ایران اصل را بدون در نظر گرفتن سن ، جنس ، قومیت و نژاد بر " عدالت اجتماعى  " براى تمامى شهروندان در نظر گرفته و بر این اساس برقرارى " عدالت جنسیتى " در تمامى جنبه‌هاى زندگى، گسترش قدرت انتخاب، تصمیم سازى و تصمیم گیرى، سیاستگذارى، دسترسى به منابع و برخوردارى از منافع براى توسعه انسانى پایدار را مد نظر قرار مى‌دهد.

این مقام مسئول با بیان اینکه متأسفانه پس از گذشت بیش از هفتاد سال از برنامه‌ریزی و تحول در دیدگاه‌ها و استراتژی‌های توسعه هنوز عدالت جنسیتی در فرایند برنامه‌ها در ایران تحقق نیافته است گفت: وضعیت زنان یکی از ملاک‌های ارزیابی سطح توسعه انسانی جوامع به شمار می‌رود که جایگاه ایران در توسعه یافتگی معطوف به جنسیت گزارش توسعه انسانی ۲۰۱۶ برنامه عمران سازمان ملل متحد  در شاخص توسعه انسانی، میان ۱۸۸ کشور ، رتبه ایران ۶۹ را به خود اختصاص می دهد.

وی با بیان اینکه متأسفانه پس از گذشت بیش از هفتاد سال از برنامه‌ریزی و تحول در دیدگاه‌ها و استراتژی‌های توسعه هنوز عدالت جنسیتی در فرایند برنامه‌ها در ایران تحقق نیافته است گفت: وضعیت زنان یکی از ملاک‌های ارزیابی سطح توسعه انسانی جوامع به شمار می‌رود این در حالی است که جایگاه ایران هم اکنون در شاخص توسعه انسانی، میان ۱۸۸ کشور ، رتبه  ۶۹ را به خود اختصاص می دهد.

مشاور وزیر راه وشهرسازی در امور بانوان همچنین ادامه داد: با توجه به مطالعات و بررسی‌های انجام گرفته تامین مسکن برای زنان سرپرست خانوار، نامناسب بودن الگوی مسکن (کمیت و کیفیت) در محلات و محدوده‌های ناکارآمد، نبود امنیت در محلات  شهری به ویژه محلات و محدوده‌های ناکارآمد، توزیع نامناسب خدمات و عدم دسترسی به آن‌ها، مکان یابی نامناسب اسکان زنان (تنها) در شرایط پس از بحران، نیاز به تأمین تسهیلات در پایانه‌های حمل و نقل و استراحت‌گاه‌های بین راهی، نیاز به تامین امنیت در محوطه پایانه‌ها و توقفگاه‌های جاده‌ای، نبود یا کمبود امکانات مکمل جهت تسهیل و بالابردن امنیت تردد، ناخوانایی مسیر، کمبودها یا نیازهای کمی و کیفی در جاده‌ها، نبود امنیت در فضای شهری، نامناسب بودن توزیع و برخورداری از حمل و نقل عمومی در سطح شهر، نامناسب بودن برنامه زمانی حمل و نقل عمومی، نامناسب بودن حمل و نقل عمومی (ناوگان و ایستگاه) برای زنان در شرایط خاص، نامناسب بودن بستر حرکت پیاده  و نبود تسهیلات و تجهیزات مورد نیاز در فضاهای عمومی شهر از مهمترین مشکلات زنان در سطح سکونتگاه‌ها، فضاهای حمل و نقلی و عمومی شهر به شمار می‌رود که انتظار داریم مدیران کل استان‌ها به آن توجه کرده و با تقویت هرچه بیشتر بخش مشاور اموربانوان در سطح کشور و بررسی مشکلات این موضوعات را پیگیری کنند./