به گزارش ایلنا، ابراهیم مقیمی، یکی از اعضای شورای اسلامی شهرستان عسلویه است که عقیده دارد سهم جوانان جویای کار این شهرستان از فرصت‌های شغلی موجود در فازهای مختلف عسلویه منصفانه نیست.

این فعال اجتماعی، غیرمنصفانه بودن توزیع فرصت‌های شغلی در منطقه ویژه اقتصادی عسلویه، را اینطور توضیح می‌دهد: این روز‌ها کمتر کسی‌ است که عسلویه را پایتخت اقتصادی ایران تلقی نکند؛ پایتختی که بیشتر فرصت‌های شغلی موجود در آن، قسمتِ غیربومی‌ها شده‌است؛ حتی در مشاغل فنی ساده و کارهای خدماتی مثلِ پخت و پز غدا، تعداد کمی از بومیان کار می‌کنند. به همین دلیل امیدواریم که با بخش‌نامه‌ها و ابلاغیه های جدید، اوضاع تغییر کند و مسئولان برای بومی‌ها، اولویت استخدام درنظر بگیرند.

مقیمی می‌افزاید: ایجاد منطقه ویژه اقتصادی قطعا مواهب خاص خود را دارد. توقع ساکنان بومی از واحدهای پتروشیمی و مدیریت آنها این است که حداقل برای جوانان بومی دوره‌های آموزشی برگزار کنند؛ به آن‌ها مهارت‌های صنعتی بیاموزند و درنهایت پیمانکاران را متقاعد به استخدام آنها کنند.

وی ادامه می‌دهد: هنوز بیشتر جوانان در مشاغل غیرصنعتی مشغول کارند. شیلات و ماهیگیری، کار روی لنج‌های باربری و درنهایت کشاورزی در باقیمانده زمین‌هایی که هنوز زیر کشت می‌روند، عمده فرصت‌هایی شغلی‌است که پیشروی جوانان عسلویه قرار دارد.

به گفته مقیمی، سال‌ها قبل از آنکه خبری از منطقه ویژه‌ اقتصادی باشد؛ کشاوزی یکی از ظرفیت‌های شغلی شهرستان عسلویه بود اما وقتی منطقه ویژه احداث شد؛ بیشتر زمین‌های کشاوزی جای خود را به کمپ‌های کارگری دادند. امروز هم کشاورزانی که روی باقیمانده زمین‌ها به کشت خیار، گوجه و سبزیجات مشغول کارند، با مشکل کمبود آب‌ مواجهند.

عضو شورای اسلامی شهرستان عسلویه می‌افزاید: قطعا منطقه ویژه اقتصادی عسلویه آنقدر درآمدزایی داشته‌است است که بتواند برای کشاورزانی که در معرض آلودگی ناشی از فعالیت‌های پتروشیمی قرار دارند؛ یک دستگاه آب‌شیرین‌کن دریایی خریداری کند؛ اما هنوز کشاورزان با مشکل جدی کمبود آب روبرو هستند.