اسکان موقت زلزله زدگان از چه راه هایی امکان پذیر است؟

بعد از وقوع زلزله وتخریب ساختمانها بحث چگونگی اسکان موقت زلزله زدگان به درستی بزرگنمایی میشود، بالاخص در فصول سرد سال درست مثل زلزله ی کرمانشاه وتبدیل به موضوعی قابل اهمیت، بررسی وتلاش همه جانبه میشود واهمیت ان کمتر از خوراک وپوشاک نیست بلکه پررنگتر جلوه میکند.

برای حل مشکل اسکان موقت زلزله زدگان، افکار به سمت اسکان درچادر، کانکس وفراهم اوری وسایل گرمایشی، پتو ولباس گرم و... سوق داده میشود.ضرورت تامین چادر لزوم، استفاده از نایلون در برابر سرما وبرف وباران، ضرورت تامین کانکس تا نیازهایشان بهتر برطرف شود و ... .

این طرز تفکر چگونه منطقی است که زلزله زدگان از روی اختیار ویا اجبار، باید با حضور خانومها، فرزندانشان وسالمندان در کنار خانه های ویران شده شان بمانند واسکان موقت داشته باشند وسختی ومشقت ورنج را در سرما، برف وباران تحمل نمایند وبه بیماری مبتلا شوند چون چاره ای جز این راه ندارند! ایا به واقع چار ه ای جز این راه برای خانومها، فرزندانشان وسالمندان وجود ندارد؟

با وجود دسترسی به اماکنی از قبیل مساجد متعدد، سالن های ورزشی، مدارس قدیمی وتعطیل شده که مدارس نوساز جایگزین انها شده اند، امامزادگان وسایر اماکنی که سرپوشیده و وسیع هستند واز امکانات لازم در حد ضرورت، برخوردار هستند ودر فواصل مناسبی از مناطق زلزله زده قرار دارند، میتوان بهره گرفت واین اقشار اسیب پذیر را به ان مکانها انتقال داد وبه طور موقت اسکان داده شوند  تا از لحاظ روحی نیز بهتر وبیشتر بتوان به انها کمک کرد و کمتر شاهد رنج ومشقت انها بود و در این اماکن انها را مدیریت کرد تا دچار مشکل نشوند.

اگر نیاز به حضور زلزله زدگان در نزدیکی ساختمانهایشان میباشد، حضور قشر اقایان لازم وکافی است.

برای اسکان موقت اقایان وخانومهایی که حضورشان در نزدیکی ساختمانهایشان، ضروری است، میتوان در زمینی وسیع، در همان منطقه، مکانی سرپوشیده احداث کرد به شکل دواتاق بزرگ وبه خانومها واقایان اختصاص داد تا به طور موقت به شکل دسته جمعی اسکان داده شوند.

اگر بخواهیم برای زلزله زدگان چنین اقداماتی انجام دهیم به طور قطع میتوانیم واگر بگوییم نمیتوانیم، امکانش فراهم نیست، قابل اجرا نیست، از همه ی کسانی که ما میتوانیم جزیی از باورشان هست، قابل پذیرش نیست.

فاطمه سادات میرافضلی

مدیر سایت ترابرنیوز