وی ادامه داد: پس از ولادت امام نهم (ع)، امام رضا (ع) براساس سنت دیرینه‌ای از حضرت محمد (ص)، تحنیک (جویدن خرما و مالیدن آن به کام نوزاد است که رسول خدا (ص) نسبت به نوزادان انجام می‌داد) کردند و سپس در گوش راست آن حضرت اذان و در گوش چپ ایشان اقامه گفتند.
 

 

این کارشناس مذهبی تصریح کرد: حضور حضرت جوادالائمه (ع) در زندگی امام هشتم (ع) خیر و برکت بسیاری برای آن حضرت به همراه داشت به گونه‌ای که در ابتدا، دشمنان از به کرسی نشاندن نقشه‌های شوم خود علیه امام رضا (ع) ناامید شدند و تا اندازه زیادی عقب نشینی کردند.

 

وی در ادامه صحبت‌های خود اظهار کرد: در کتاب‌های تاریخ و حدیث لقب‌های زیادی برای پیشوای نهم (ع) از جمله: "تقی"، "جواد"، "مرضی"، " متوکل"، " متقی"، " زکی"، "متجب"، "مرتضی"، "قانع"، "عالم ربانی"، "رضی"، "مختار"، "صادق"، "صابر" و "فاضل" ذکر شده است.

 

کربلایی یادآور شد: حضرت جوادالائمه (ع) علاوه بر اینکه فرصت بی‌نظیر پرورش در محضر حضرت علی بن موسی الرضا (ع) را داشتند، در دامان مادری پاکدامن رشد کردند که به تمامی فضائل و خصوصیان نیکوی اخلاقی آراسته بودند.

 

وی همچنین گفت: امام جواد (ع) درباره بسیاری از موضوعات همواره به محضر خداوند دعا و نیایش می‌کردند که از جمله مهمترین این موضوعات دعا برای طلب خیر و طلب روزی بود از این جهت نجوا‌های امام نهم (ع) با خداوند به خصوص عبادت‌های شبانه آن حضرت نزد همگان مشهور است.

 

این کارشناس مذهبی اظهار کرد: نام مبارک حضرت جوادالائمه (ع) از مفهوم بخشش گرفته شده است و این حضرت در طول عمر پرخیر و برکتشان همواره در حق انسان‌ها بخشش زیادی می‌کردند به گونه‌ای بخش عمده‌ای از انچه را که به دست می‌آورند، به علویان اختصاص می‌دادند.

 

وی تصریح کرد: این حضرت همچنین در آغاز هر ماه صدقه می‌دادند و مقداری از بیت المال را که به ایشان پرداخت می‌شد، انفاق می‌کردند. امام نهم (ع) همچنین درآمد‌های ناشی از موقوفات اجداداش را که خود شخصاً بر روی باغ‌ها و مزارع آن‌ها کار می‌کردند، صرف اهداف عالیه خود و نیاز‌های جامعه اسلامی می‌کردند.

 

کربلایی خاطرنشان کرد: حضرت جوادالائمه (ع) زمانی که قصد ترک بغداد به سوی مدینه را داشتند، دارایی‌های خود را در راه خدا انفاق کردند. در این راستا می‌توان به بیان سخنی از اسماعیل بن عباس هاشمی بپردازیم که می‌گوید: از تنگی معشیت نزد امام شکایت نمودم. امام علیه السلام قطعه‌ای طلای خالص که وزنش ۱۶ مثقال بود، به من داد.

 

انتهای پیام/