به گزارش مهر، کتاب «غذا در قرآن» با تالیف و گردآوری مصطفی بیان به تازگی توسط انتشارات آهنگ قلم به چاپ دوم رسیده است.

اثر مستقیم تغذیه بر تندرستی انسان از دیرباز شناخته شده است. انسان از سده‌های پیشین با تجربه و آزمایش به روش صحیح تغذیه پی برده و طی هزاران سال، افراد انسانی، تغذیه و رشد کرده و در اثر همان تجارب و با تغذیه صحیح از زندگی سالم و طولانی‌تری برخوردار بوده اند.

دیدگاه مردم باستان نسبت به خوراکی‌ها و آشامیدنی‌ها متاثر از تجربیات و علوم موجود در آن زمان و مکان خاص و به میزان بسیار زیادتر تحت تاثیر آیین و سنن قومی آن‌ها بوده است. در کتاب پیش رو، آنچه بیشتر از صحت یا سقم آن پنداره های کهن اهمیت دارد، مهم دانستن جایگاه خوراکی‌ها و آشامیدنی‌ها و تخصیص میزان زیادی از اندیشه مردم روزگاران باستان به این مقوله است. به عنوان مثال، روش های بهداشتی و درمانی در تمدن‌های بزرگ، مانند ایران باستان، احتمالا از اولویت خاص برخوردار بوده است.

بخش های مختلف این کتاب عبارت اند از: تغذیه، میوه، انار، انجیر، انگور، پیاز، حبوبات، عدس، دانه خردل، خرما، خیار، زردآلو، زیتون، سیب، سیر، عسل، کدو، گندم، گوشت، شیر، آب، الکل، رمضان و روزه داری، تغذیه حرام.

در بخشی از این کتاب می خوانیم:

در مورد ورود پیاز به آمریکای شمالی آنچه که تاریخ نشان می‌دهد این است که پیاز یکی از گیاهانی بوده که کلومبوس به دنیای جدید وارد کرد و او در مسافرت خود در ژانویه سال ۱۴۹۴ پیاز را در شهر ایزابلا در جمهوری دومینیکن کاشته است. پس از آن به سرعت مصرف پیاز از آنجا به مکزیکو و آمریکای مرکزی و جنوبی و شمالی انتشار یافته است. در قرن شانزدهم میلادی آمبرویز پارجراح معروف فرانسوی مدعی شد که پیاز برای معالجه نوعی سوختگی مفید است.

چاپ دوم این کتاب با ۲۸۸ صفحه، شمارگان هزار نسخه و قیمت ۱۳۰ هزار ریال منتشر شده است.