وقتی صحبت از سوخت پاک، محیط زیست مناسب، هوای سالم و ... می شود موضوع ترافیک نشانه می رود که باید نوع آن در سفرهای درون شهری با استفاده از وسائط نقلیه عمومی و خصوصا در برون شهری با کم آلوده ترین و امن ترین وسیله که همان سفر بر روی ریل های آهنین است، صورت گیرد و هر روز که می گذرد موضوع ریل و شهرهای ریل پایه، نسبت به قبل، از توجیه اقتصادی و اجتماعی بیشتری برخوردار می شود.

به گزارش پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی به نقل از روابط عمومی شرکت راه آهن با نگاهی به آمار جدید بانک جهانی که گزارش سال ۲۰۱۳ را صرفا شامل می شود، به اهمیت موضوع بیش از پیش پی می بریم. بر اساس گزارش جدید بانک جهانی، آلودگی هوا چهارمین عامل مرگ و میر زودرس در جهان است.

روزنامه گاردین بر اساس گزارش جدید بانک جهانی نوشته است که، آلودگی هوا سالانه بیش از ۵.۵ میلیون کشته و بیش از ۵ تریلیون دلار هزینه برای اقتصاد جهانی به همراه داشته است.

این گزارش با اشاره به اینکه آلودگی هوا روند رشد کشورهای در حال توسعه را کند می کند، خطر سلامتی این آلودگی را در کشورهای در حال توسعه بیشتر از کشورهای توسعه یافته ارزیابی کرده است.

بر اساس این گزارش کشور چین بیشترین هزینه را از ناحیه آلودگی هوا پرداخت می کند و سالانه رقمی معادل ۱۰ درصد از تولید ناخالص داخلی این کشور صرف هزینه آلودگی هوا می شود.

گزارش بانک جهانی همچنین این هزینه را برای ایران حدود ۲.۳ درصد تولید ناخالص داخلی برآورد کرده است. بر اساس گزارش بانک جهانی مرگ و میر زودرس ناشی از آلودگی هوا در ایران نیز در طی دو دهه ی گذشته رشد کرده و از ۱۷ هزار نفر در سال ۱۹۹۰ به بیش از ۲۱ هزار نفر در سال ۲۰۱۳ رسیده است.

آلودگی هوا برای کشورهای توسعه یافته نیز کم هزینه نیست. بر اساس این گزارش آلودگی هوا برای ایالات متحده آمریکا، بریتانیا و آلمان به ترتیب ۴۵ ، ۷.۶ و ۱۸ میلیارد دلار هزینه سالانه در بردارد.
کشور ۴۰۰ هزار نفری ایسلند کم ترین میزان هزینه را بابت آلودگی می پردازد و این کشور بر اساس گزارش بانک جهانی پاک ترین هوای جهان را دارد.

بانک جهانی بر اساس آمارهای سازمان بهداشت جهانی در گزارش مفصل خود اعلام کرده که از هر ۱۰ مرگ و میر در جهان ۱ مورد ناشی از آلودگی هواست که این میزان سالانه ۵.۵ میلیون مورد مرگ و میر را شامل می شود.

بر اساس این گزارش آلودگی هوا پس از سیگار، رژیم غذایی و چاقی چهارمین علت مرگ و میر زودرس در جهان است. البته نباید فراموش نمود که آلودگی هوا می تواند منجر به بیماریهای تنفسی و ریه و ناراحتی های قلبی و سرطان شود، که این میزان، شش برابر مرگ و میر ناشی از بیماری مالاریا است.

بر اساس این گزارش در دو دهه گذشته عامل آلودگی هوا از آلودگی آب به مراتب کشنده تر شده است و آمار مرگ و میرهای زودرس ناشی از آن از سال ۱۹۹۰ بدین سو به طور مداوم افزایش یافته است.
این گزارشات و تفاسیر آن (هزینه های ناشی از عدم استفاده از قطار در سفرهای برون شهری و درون شهری) مؤید این مطلب است که توسعه ی ریل و ایجاد آن در شرایط فعلی، تنها جایگزین مناسب برای پرداخت کمترین هزینه ی جانی و مالی ناشی از اینگونه آلودگی ها است.

در چنین شرایطی که ما با چالش بزرگی چون آلودگی هوا دست و پنجه نرم می کنیم و سالیانه تعداد افرادی که به بیماری های مزمن تنفسی دچار می شوند، افزوده می شود، تمام حرف ما درباره توسعه پایدار حمل و نقل ریلی برای حفظ محیط زیست، توسعه و گسترش آن در سراسر کشور، فرهنگ سازی برای استفاده مردم از این بخش حمل و نقلی، ایجاد بستری برای یکپارچگی بخش درون شهری و برون شهری حوزه ریلی اعم از مترو، راه آهن و قطارهای حومه ای، مبارزه با آلودگی هوا، حفظ هویت و زیبایی شهر و..... است.

این روزها در کلان شهرها دیگر مساله مهاجرت مطرح نیست و این موضوع دیگر در کنار مشکلات بزرگ تر ، خود را به کناری کشیده و مدت هاست آنقدر کاهش یافته که دیگر مساله اصلی نیست.

حال امروز که مسئولان در تصمیم گیری های خود برای شهری که پایه و اساس آن ریل باشد، به نتایج قابل قبولی رسیده اند شکی نیست اما باید ببینیم این تصمیم گیری ها تا چه میزان می تواند در کشور اجرایی شود و همه بخش های ریلی در درون و برون شهرها و مهمتر از همه حاشیه های شهر به یکدیگر متصل شده و یکپارچه عمل می کنند؟