به گزارش خبرگزاری تسنیم، چندی پیش وزیر حمل و نقل روسیه، گفته  بود اگر خط راه‌آهن به ایران ساخته شود، می‌تواند سهمی ‌از باری که از طریق کانال سوئز حمل می‌شود را تصرف کنیم. این اظهارات نشان از آن دارد که تکمیل راه‌آهن روسیه تا چه حد برای دو کشور اهمیت دارد.

این خط راه‌آهن در کنار خطوط راه‌آهنی که بندر چابهار ایران را به افغانستان و آسیایی میانه متصل می‌کند، در کنار خط راه‌آهنی که چین را از طریق ایران به اروپا وصل می‌کند، از اصلی‌ترین برنامه های ایران در خطوط ریلی برای افزایش سهم ترانزیتی ایران در زمینه حمل و نقل جهانی است.

در این بین رییس جمهوری آذربایجان قول کمک به تامین بخشی از فاینانس کریدور حمل و نقل شمال-جنوب به‌عنوان یکی از مهمترین پروژه‌های متصل کننده اروپا و آسیا داده است.

آذربایجان در تلاش است در موقعیت این یک کانون حمل و نقل بزرگ قرار گیرد.  در این بین روسیه می‌تواند از مسیر جدید برای صادرات کالا به بازارهای آسیایی و منطقه خلیج فارس استفاده کند. از سوی دیگر این کریدور مسیر کوتاه‌تری را برای کالاهای صادراتی ایرانی به شمال و شرق اروپا فراهم می‌کند.

این کریدور بندر عباس را به شهر مرزی آستارا در آذربایجان و از آنجا به روسیه و بنادر پوتی در گرجستان وصل می‌کند که در حال حاضر کل این کریدور به جز خط‌آهن رشت-آستارا آماده است. بر اساس برآورده‌های صورت گرفته ساخت این خط‌آهن حدود یک میلیارد دلار هزینه در بر خواهد داشت که آذربایجانی‌ها وعده تامین نیمی از آن را به‌صورت وام به ایران داده‌اند.

راه کلیدی دیگری که کشور به دنبال تکمیل آن است، راه‌آهنی است که قرار است چابهار را به زاهدان و پس از آن به زرنج در مرز افغانستان وصل کند و از مسیر دیگری هم چابهار به سرخس در شمال شرق ایران متصل کند.

با این کار هند از طریق چابهار به کشورهای آسیای میانه و افغانستان وصل خواهد شد. از سوی دیگر چون این کشورها به دریای آزاد مرتبط نیستند، می‌توانند راه جدید دیگری را که جزو نیازهای اصلی کشور بزرگ ایران است، فراهم کنند.

 موقعیت استراتژیک جغرافیایی ایران در عرصه حمل و نقل بین‌الملل موجب شده شاهراهی برای انتقال بار و مسافر از شمال به جنوب و شرق به غرب باشد تا جایی که همکاری های خود را در منطقه و کشورهای اروپایی دو چندان کرده و مسیر را برای توسعه خطوط حمل و نقلی بیش از پیش گسترده کند.

انتهای پیام/