بهزاد سیف اللهی در خصوص عملکرد وزیر راه و شهرسازی اظهار کرد: شاید وزیر فعلی این وزارتخانه نافرم را بتوان قوی ترین وزیری دانست که پس از ادغام دو وزارتخانه سکان هدایت آن را به عهده گرفته است ولی وسعت و گستره انسانی و جغرافیایی آن از یکسو و تنوع تخصص ها و سیاست های کاری مورد نیاز برای مدیریت آن از سوی دیگر هر مدیر نخبه دیگری را نیز به ورطه اتهام به بی کفایتی می کشاند.

سیف اللهی با تاکید بر اینکه همان طور که از نام این وزارتخانه پیدا است قانونگذار محترم از جمع فعالیت های وزارت راه و ترابری تنها به راه آن اکتفا و این نقش را برای وزارتخانه جدیدالتاسیس در مقوله حمل و نقل کافی دانسته است، گفت: البته قابل تصور است چرا که اکثر قانونگذاران محترم در مجلس، دیدگاهی فراتر از این برای حمل ونقل قائل نبوده و اکثرا با توسعه همین بخش از حمل ونقل (جاده) در حوزه انتخابیه خود قادر خواهند بود رضایت رای دهندگان را کسب نمایند.

وی با اشاره به اینکه نگاه قانونگذار در خصوص ادغام دو وزارتخانه ترکیب دو وزارتخانه مهندسی و احداثی در کشور بود، تصریح کرد: با این تفکر که مشکل حمل ونقل در کشور ناشی از کمبود فعالیت های عمرانی است لذا امیدوار بودند که ادغام آن دو بتواند بر توسعه راه ها و سایر بخش های حمل و نقل موثر باشد.

عضو اتاق فکر سازمان بنادر و دریانوردی افزود: عدم تدریس مفاهیم حمل و نقل در سطوح پایه و نبود وجود کرسی های معتبر دانشگاهی در زمینه حمل ونقل در کشور، باعث عدم شناخت آحاد مردم از این مقوله شده است.

حمل و نقل از جنس برنامه ریزی و مدیریت اقتصادی است
وی با تاکید بر اینکه اگر در چند دانشگاه داخل کشورهم به این مقوله اشاره شده در دانشکده های مهندسی (عمران) بوده که به ساختار مهندسی و نحوه طراحی جاده ها بسنده گردیده، گفت: حتی در رشته های دیگری نظیر اقتصاد حمل و نقل هم، پایه محاسبات و اطلاعات بر جاده و حمل ونقل جاده ای قراردارد، در حالی که حمل و نقل از جنس برنامه ریزی و مدیریت اقتصادی بوده و علمای حمل و نقل در جهان دارای سوابق تحصیلی و دانش پایه در علوم اقتصادی، حقوق بین الملل، مدیریت و برنامه ریزی هستند.

این کارشناس امور حمل و نقل با تاکید بر اینکه این مشکلی است که از سطحی و غیر تخصصی نگاه کردن ما به مشکلات نشات می گیرد افزود: عدم مدیریت صحیح در بخش های مختلف حمل و نقل کشور که ناشی از عدم اشراف اکثر مدیران تعیین شده به زوایای فنی این صنعت در دوران گذشته تا حال بوده و همچنین عدم توجه و توانایی این مدیران به بهبود فرهنگ عمومی برای بهره برداری هر چه بیشتر از مستحدثات موجود و در نتیجه راندمان کم بهره دهی این امکانات باعث شده که همواره مشکلات این بخش از مملکت را مانند خیلی از بخش های دیگر به گردن کمبود بودجه و..... بیاندازیم.

سیف اللهی ادامه داد: واقعا چند درصد از مدیران این صنعت بجای توسعه زیربنا و ناوگان به دنبال بهبود روش های بهره برداری و اصلاح فرهنگ بهره برداران هستند، و چقدر از بودجه خود را صرف بهره وری می نمایند. البته منظورم پرداخت پاداش ها در قالب بهره وری به پرسنل خود نیست.

وی تاکید کرد: نگاهی به بهره وری متوسط یک متر اسکله، یک کیلومتر جاده، یک کیلومتر ریل آهن، و فرودگاه های ساخته شده در کشور و مقایسه آن ها با ارقام کشور های اطراف و حتی نه کشورهای خیلی پیشرفته اختلافات فاحشی را نشان می دهد.

عضو اتاق فکر سازمان بنادر و دریانوردی افزود: عدم مطالعه حمل و نقلی در تعیین موقعیت جغرافیایی اکثر این مستحدثات که بلااستفاده در کشور رها شده اند و تنها هزینه نگهداری و آماده به کاری آنها بر روی دست دولت مانده است نشان می دهد که اکثر آنها نتیجه یک مطالعه صحیح نیست بلکه با فشار سیاسی و به منظور کسب آرا و توسط شرکت های مهندسین مشاوری تحت اختیار (خارجی یا داخلی) به اصطلاح مطالعه اقتصادی شده اند و نه توسط مشاورین اقتصادی آشنا به مقوله حمل ونقل.

عضو انجمن پایانه‎داران بنادر ایران در پایان گفت: بنابراین تا زمانی که حمل و نقل در جاده، و بویژه ساخت آن در وزارت مسکن تعریف شود نمی توان از وزیری هرچند قابل، در ساخت ابنیه و مسکن انتظار داشت تا درک مناسبی از معضلات حمل ونقل دریایی، ریلی، هوایی و یا حتی همان جاده ای داشته باشد.

تین نیوز