ترابر نیوز:
به بهانه اجرای طرح خط سفید از سوی معاونت حمل و نقل و ترافیک شهرداری، در زیر، نکاتی مورد توجه قرار گرفته که بعضا همه ما به آن ها اشراف داریم اما گویا تلاشی برای رفع آنها نمی کنیم.
ترافیک سنگین مرسوم در شهرها چهار هزینه عمده برای کشور به همراه دارد که موارد زیر از جمله آنهاست:
۱- زمان: روزانه میلیون ها نفر ساعت زمان در کلان شهرها مخصوصا تهران از بین می رود. زمانی که در کمترین حد استفاده می توانست صرف استراحت جمعیت خسته شهر شود.
۲- سوخت: در کلان شهر تهران یک مسیر ۱۰ کیلومتری که باید زمانی کمتر از 15 دقیقه نیاز داشته باشد به راحتی یک ساعت زمان به خود اختصاص می دهد و به تبع آن چند برابر سوخت مورد مصرف قرار می گیرد، قابل توجه است که تلاش برای آزاد سازی قیمت بنزین بی نتیجه بوده و بنزین ۷۰۰ تومانی هم مقدار زیادی یارانه در دل خود جای داده است.
۳- هزینه روانی: افرادی که زمان زیادی را در ترافیک می گذرانند، هزینه روانی زیادی را بابت آن می پردازند و ماحصل آن درگیری های اجتماعی و نزاع های خیابانی و تنش های خانوادگی و کاری بیشتر است که اگر مورد بررسی دقیق قرار گیرد عمق فاجعه معلوم می گردد. هزینه های اقتصادی تحمیل شده در این بخش هرچند به طور مستقیم قابل شناسایی نیست اما بر همگان معلوم است.
۴- بهداشت و درمان: ترافیک باعث افزایش آلودگی هوا و به دنبال آن بیماری های مختلف و در نهایت تحمیل هزینه های سنگین درمان به جامعه می شود.
در این نوشتار به بررسی علل این ترافیک در شهر تهران می پردازیم و تلاش می کنیم راهکارهایی برای کاهش این معضل با توجه به نظرات کارشناسانه ارائه کنیم.
در ایجاد وضع فعلی حمل و نقل شهری سه عامل نقش اساسی بر عهده دارند: ۱- زیرساخت ها ۲- فرهنگ بد رانندگی ۳- مجریان قانون
به گزارش تین نیوز، بر اساس نظر محققان اروپایی باید گفت: اگر کارمندان به درستی به وظایف خود عمل نمی کنند ایراد در درجه اول از آنها نیست بلکه از سیستم است و اگر سیستم به خوبی حاکم شود وی نیز کارش را به درستی انجام خواهد داد. این گفته تقریبا در همه بخشهای صنعتی و اقتصادی مصداق داشته و اصلاح سیستم ترافیکی می تواند به راحتی منجر به اصلاح رفتارهای فردی در یک جامعه شهری شود.
در اینجا به مبحث زیر ساخت ها که متاسفانه در بسیاری از معابر اصلی کشور و مخصوصا بزرگراه های شهری، به درستی رعایت نشده است در چند جهت می پردازیم تا مشکلات موجود در این بخش به خوبی قابل لمس برای خوانندگان باشد.
الف- تغییر عرض اتوبان: وقتی در اتوبانی مثل همت رانندگی می کنید نقاطی وجود دارد که حتی در زمانی که ماشین های زیادی در اتوبان نیست باز هم شاهد کاهش سرعت تردد و ترافیک هستیم. اگر یک مایع یا مقداری شن را در یک لوله یکنواخت بریزید، همه آنها به راحتی عبور می کنند اما اگر حجم زیادی از آنها را در یک لوله که مرتبا تنگ یا گشاد می شود ریخته شود شاهد خواهیم بود که هرجا مسیر تنگ و یا در اصطلاح "قیفی" می شود با کاهش سرعت عبور و گرفتگی مواجه می شویم و این امرکاملا طبیعی به نظر می رسد. این اتفاق در بسیاری از معابر شهری رخ می دهد و در ساعات پر رفت و آمد این محلها گرههای ترافیکی را شکل می دهند و با منجر به کشیده شدن ترافیک به تمام اتوبان می شوند.
ب- عامل ثانویه که در بحث زیر ساخت ها می توان به دان اشاره کرد محل نصب نامناسب برخی از تابلوهای راهنماست که بعضا باعث به اشتباه افتادن راننده می شود. متاسفانه در برخی نقاط تابلوها نه تنها زودتر از خروجی ها نصب نشده اند که ۵۰ متر بعد از آنکه خروجی به اتمام می رسد نصب شده اند. شاید بزرگی تابلوها باعث دیده شدن زودتر آنها شود اما قطعا این دلیل قابل قبولی برای این گونه اقداما نیست تابلو باید حداقل ۲۰۰ متر قبل از خروجی نصب شود.
ج- در برخی نقاط در حاشیه اتوبان ها محل هایی برای توقف مسافران در نظر گرفته نشده است. نبود محل مخصوص سوار و پیاده کردن مسافر در نقاط مذکور باعث می شود مسافران بخشی از یک لاین را اشغال کرده و رانندگان تاکسی ها و مسافرکشان نیز با توقف برای سوار و پیاده کردن مسافر، گره ترافیکی ایجاد نمایند. نمونه این مورد را در اتوبان همت و حکیم به راحتی می توان مشاهده کرد. احداث محل های پارکینگ مانند و اعمال جریمه سنگین برای رانندگانی که خارج از این محدوده ها اقدام به سوار و پیاده کردن مسافر می کنند می توانند این مشکل را بهبود بخشد و صد البته برخورد با رانندگانی که از این پارکینگ های موقت، برای عبور یا توقف استفاده می کنند، الزامی است.
د: فقدان محل مخصوص پارک و کمبود شدید پارکینگ در سطح شهر، وقتی مردم برای یافتن محل پارک ناگزیر هستند زمان زیادی راصرف این کار نمایند، پر واضح است که توقف های این چنینی بر حجم ترافیک اثر گذاشته و بر سرعت حرکت دیگر خودروها اثر نامطلوبی می گذارند.
ح: حمل و نقل عمومی ضعیف: وقتی یک شهروند برای رسیدن به محل کار خود و برگشتن به خانه مبلغ زیادی هزینه تاکسی نماید و یا باید شرایط سخت اتوبوس ها و مترو را از نظر تراکم جمعیت و زمان تلف شده زیاد بپذیرد، طبیعی است که با یک حساب سرانگشتی ترجیح خواهد داد تا از وسیله نقلیه شخصی برای سهولت در امر جابجایی استفاده کند.
و: عملیات عمرانی که بجای انجام در حداقل زمان به صورت بی رویه ای طولانی و بدون لحاظ ملزومات ترافیکی انجام می گیرد. به عنوان نمونه عملیات اخیر شرکت فاضلاب که بجای بخش بندی یک خیابان به بخش های کوچک و انجام کار سریع و عادی کردن شرایط، دست به کندن کل یک خیابان زده و جمع کردن آن ها مدت ها به طول می انجامد.
تین نیوز
|