به گزارش بلاغ، هر اقدام اقتصادی و اجتماعی برای توسعه یک استان و یا یک منطقه زمانی صورت می‌گیرد که از زیرساخت‌های لازم برخوردار باشد.

این روزها پرواز دبی ساری زمرمه‌های جالبی در مازندران ایجاد کرده است.

اینکه از میان این همه کشور و شهر چرا دبی، شاید به این بازگردد که در راستای افزایش ورود گردشگران مسلمان به ایران به ویژه به استان مازندران قرار است تلاش‌هایی صورت گیرد.

اینکه می‌خواهیم سواحل مازندران را که در تابستان‌ها فریاد همه را به دنبال دارد را با گردشگران عربی چهره‌ای پوشیده‌تر نشان دهیم.

در راه‌اندازی این پرواز دو نکته حائز اهمیت است، اول اینکه راه‌اندازی این پرواز در حالی که خطوط پروازی مازندران نیازهای مهم‌تری داشت، چندان از اهمیت برخوردار نبود.

دوم اینکه راه‌اندازی این پرواز برای تسهیل ورود گردشگران کشورهای حاشیه خلیج فارس به مازندران اگرچه اقدامی چندان نامتعارف نیست اما باید دید چه میزان گردشگر عربی از این کشورها تمایل به حضور در مازندران دارند.

باید دید چه برنامه‌ریزی برای حضور این گردشگران در مازندران صورت گرفته است.

اگرچه در سال‌های اخیر سیستم هتلینگ در مازندران به خوبی توسعه یافته و مکان‌های اقامتی رشد خوبی کرده است اما آیا سواحل، جنگل‌ها، مناطق دیدنی و تاریخی مازندران برای حضور با برنامه گردشگران کشورهای دیگر آماده است؟

آیا گردشگران عرب که سواحل خود را بهتر، زیباتر و تمیزتر از سواحل کشورهای اروپایی آراسته‌اند و در آن قدم زده‌اند، در سواحل مملو از زباله مازندران قدم خواهند زد؟

آیا پسندیده است که عرب‌ها ببینند که زنان و مردان ایرانی در یک ساحل و در چندقدمی هم شنا می‌کنند و یا طرح‌های سالم‎سازی ما مازندرانی‌ها تنها چند پارچه و توری نازک است؟

تلاش برای افزایش جذب گردشگر به استان، هدفی قابل تقدیر است اما بهتر است دست‎اندرکاران ابتدا به فکر زیرساخت‌های موردنیاز باشند زیرا گردشگر خارجی که بخواهد به کشور دیگر برود، هرچند عرب باشد، به دنبال بهترین‌ها است و مطمئناً جاذبه و دافعه آنها در رشد و یا رکود این روند، تأثیر خواهد داشت.

و هشدار مهم‎تر اینکه مسئولان مراقب باشند، نباشد که خدای‎ناکرده این پرواز فقط یک بلیت یک طرفه باشد، برای اینکه مازندرانی‌های خسته از وضعیت گردشگری منطقه بخواهند تابستان‌ها تنی در سواحل دُبی به آب بزنند.