غلامرضا تاجگردون عضو کمیسیون تلفیق مجلس پیشنهاد جدیدی را برای حل موضوع ارائه داده است که در گفتگوی زیر می خوانید.

 
اختلاف ایجاد شده میان دولت و برخی نمایندگان بر سر شیوه تخصیص بودجه به پروژه های عمرانی چگونه قابل حل است؟

 دولت در لایحه بودجه کاری را انجام داده است که هم خواسته مجلس بوده است و هم نگاه دولت. غربالگری پروژه ها با اولویت دهی به پروژه هایی که فاصله نزدیک تری تا اتمام و بهره برداری دارند، انجام شده است. حقیقت این است که بودجه عمرانی در این لایحه نسبت به بودجه سال جاری 20 هزار میلیارد تومان کاهش پیدا کرده است . از 57 هزار میلیارد تومان به 37 هزار میلیارد تومان رسیده است. طبیعی است که برای برخی پروژه ها نسبت به سال گذشته بودجه کمتری در نظر گرفته می شود. برخی پروژه ها هم که به سمت تکمیل پیش می رود، ممکن است بودجه بیشتری دریافت کنند. در این مرحله پیشنهادی که به معاونت نظارت راهبردی رئیس جمهور هم ارائه دادم این است که جدولی تهیه و میزان تغییر بودجه عمرانی استان ها در آن مشخص شود. ممکن است در یک استان با این شیوه اولویت بندی، چند پروژه بودجه کمتری دریافت کنند و چند پروژه دیگر افزایش بودجه داشته باشند. بعد از مشخص شدن وضعیت هر استان، در صورت ناهمگون بودن وضعیت اختصاص بودجه می توان تغییراتی را اعمال کرد اما رویه دولت مبنی بر اولویت بندی پروژه ها نباید برهم بخورد. چراکه مبنای غربالگری منطقی و مورد پذیرش همه است. تنها در صورتی که همگونی خاصی در استان ها وجود داشت امکان اصلاح در مجلس وجود دارد. هنوز اطلاعات کامل در دست نیست شاید اساسا استان هایی که نمایندگانشان انتقاد کرده اند وضعیت بهتری نسبت به استان های دیگر داشته باشند.

 
برخی از اعضای کمیسیون تلفیق اعلام کرده اند که باید مبنای این اولویت بندی تغییر کند چراکه آن را عادلانه ندانسته اند؟

 اگر قرار باشد مبنایی وجود داشته باشد باید بپذیریم که هر مبنایی می تواند مزایا و معایبی داشته باشد. قطعا اگر پیشنهاد بهتری باشد که وضعیت مساعدتری را برای انبوه پروژه های عمرانی با این منابع، ایجاد کند، مورد بررسی قرار می گیرد. تا کنون پیشنهاد بهتری از پیشنهاد دولت مطرح نشده است. چند پیشنهاد شنیده شده است که چندان کارشناسی نبوده است. باید اطلاعات تکمیل شود و شاخص های معاونت برنامه ریزی نیز آماده شود تا در جلسات مورد بررسی قرار گیرد.

 
 یکی از پیشنهادات این است که تخصیص اعتبارات به استان ها واگذار شود و آن ها بر اساس اولویت استان این کار را انجام دهند، نظر شما چیست؟

 پروژه های ملی را نمی توان به استان ها واگذار کرد. بسیاری از پروژه ها ماهیت ملی دارند. به عنوان مثال پروژه آزادراه تهران- شمال را باید به کدام استان واگذار کرد؟ تهران یا مازندران؟ شاید این پروژه اصلا اولویت مازندران نباشد. برقی کردن قطار تهران- اصفهان چطور؟ شهرهای مبدا، مقصد و استان های مابین این راه ها از این طرح ها منتفع می شوند و شاید هر کدام نگاه متفاوتی نسبت به آن داشته باشند و از نظر برخی از آن ها نسبت به یک پروژه کوچک داخلی هم در اولویت اختصاص منابع نباشند. همچنین تصمیم گیری در مورد اختصاص منابع به نیروگاه بوشهر را نمی توان به استان بوشهر واگذار کرد و از این طریق سرمایه بزرگی را روی زمین قرار داد.

 
به نظر می رسد دولت در حال تمرکز بخشی به مدیریت پروژه ها است و از این طریق در حال بازگرداندن طراحی و تخصیص بودجه، به سازمان مدیریت است. از این لایحه می توان چنین برداشتی کرد؟

 راه و روش اولویت بندی پروژه ها همین است که مغز واحدی برای آن وجود داشته باشد. نتیجه رها شدن کار در سال های اخیر این شده که 3 هزار پروژه نیمه تمام روی دست مانده است. اگر کارها سامان داشت و اولویت بندی در کلنگ زنی و توزیع بودجه صورت می گرفت، این موضوع به اینجا نمی رسید. این برنامه ریزی و اولویت بندی هم باید در سازمان برنامه انجام شود. چراکه ممکن است هر وزارتخانه دوست داشته باشد تمام پروژه های زیرمجموعه اش را به سرانجام برساند اما یک مدیریت فرا وزارتخانه ای با نگاه ملی می تواند کار اولویت بندی را انجام دهد