هیچ یک از رشته های بازرگانی تاریخ قدمت ، تنوع و غنای بیمه دریایی را ندارد. برخی از مورخین تقریبا قدمت آن را تا ۳۰۰۰ سال می دانند. قرائنی در دست است که اولین بار بازرگانان در ۳۰۰۰ سال قبل هنگامی که در دریای مدیترانه به دریانوردی اشتغال داشتند برای ایمنی در قبال خسارت از نوعی بیمه دریایی استفاده کردند. در طی قرون بیمه دریایی مراحل توسعه و تکامل خود را پیموده و به یکی از رشته های بسیار فنی و تخصصی مبدل شده است. 
  
بیمه گران در ازای دریافت حق بیمه خسارات را به آسانی تحمل می کنند در حالی که خسارت برای صاحبان کالا و کشتی ها در صورت استفاده نکردن از بیمه بسیار سنگین و در برخی موارد غیرقابل تحمل و حتی نابود کننده است. در حقیقت بیمه دریایی امروزه حتی مهمتر از دوران گذشته است. خطرات دریایی از قبیل جنگ ، آتش سوزی و غیره با وجود وسایل پیشرفته ایمنی برای کشتی ها همچنان به قوت خود باقی است و با توجه به عظمت و ظرفیت کشتی ها و سرمایه گذاری هایی که در این صنعت به عمل آمده حوادث دریایی نتایج فاجعه آمیزتری در بردارد. با وجود اینکه هیچ نوع الزام حقوقی ، صاحبان کشتی و تجار را متعهد به بیمه کردن اموال خود در قبال خسارت و زیان نمی کند معهذا روش های جدید مالی کشتیرانی و تجارت دریایی راهی جز بیمه کردن برای آنها باقی نگذاشته است. سرمایه هایی که در معرض خطر از بین رفتن قرار می گیرند چنان وسعت و ابعادی دارند که به ندرت شرکت کشتیرانی می تواند با تحمل آن به موجودیت مالی خود ادامه دهد. صرفنظر از این ملاحظات ، بسیاری از کشتی ها در گرو بانک ها و موسسات می باشند حتی اگر صاحب کشتی بخواهد بدون بیمه عمل نماید. موسسات گرو گیرنده برای ایمنی و اطمینان بیشتر و حفظ خود از خطرات احتمالی مالی در قبال پرداخت وام به صاحبان کشتی ، بیمه نامه کشتی را مطالبه می نمایند.    
 
اواسط قرن هفدهم بسیاری از کارشناسان مالی و سرمایه داران در کار بیمه گری سفرهای دریایی تخصص یافتند. با وجود این ، هر بیمه گری به تنهایی عمل می کرد و به پشتوانه سرمایه و منابع شخصی سفرهای دریایی منتخب خود را بیمه می کرد. سرانجام این بیمه گران انجمنی را تشکیل دادند که اساس لویدز و بسیاری از روش های سنتی موجود در صنعت بیمه را بنا نهاد. 
  
شرکت بیمه لویدز 
سابقه تاریخی این معروفترین بیمه جهان به سال ۱۶۸۸ باز می گردد که در آن زمان  ادوارد لویدز صاحب یک قهوه خانه در خیابان تاور لندن در کشور انگلستان بود. در قهوه خانه او ملاقات بیمه گران و مشتریان آنها صورت می گرفت ، که بعدها قهوه خانه مزبور به نام مرکز بیمه دریایی شهرت یافت. لویدز خیلی زود به مزایای شهرتی پی برد که بدان وسیله بتوان مشتریان دائمی جلب کرد و بدین ترتیب انجمن بیمه گران را تشویق نمود تا در ملک او استقرار یابند. او برای افزایش تسهیلات خبرنامه ای در سال ۱۶۹۶ انتشار داد که در آن اخبار نقل و انتقال کشتی ها و دیگر موضوعات مورد توجه ، درج می گردید. این موسسه به مرور به نام انجمن لویدز با قانون مصوبه سال ۱۸۷۱ پارلمان انگلیس ، صورت قانونی به خود گرفت و تعداد اعضای آن بالغ بر ۱۲۰۰۰ نفر افزایش یافت. از جمله فعالیت های لویدز عبارت بودند از انتشار راهنمای کشتیرانی لویدز ، اخبار ثبت سفر لویدز ، انتشار برنامه بارگیری لویدز ، انتشار گزارشات حقوقی لویدز ، انتشار تخلفات هفتگی لویدز ، چاپ نقشه دریایی لویدز ، چاپ تقویم لویدز و چندین انتشار دیگر.    
 
ادوارد لویدز بیمه گر قرن هفدهم شخصی بود که از شهرت مالی خوبی برخوردار بود. ثروت شخصی او برای انجام تعهداتش کافی بوده و از نظر درستکاری و صداقت خدشه ای بر او وارد نیامده بود. عصری بود که بسیاری از کسب و کارها اساس صحیحی یافته و عمل و شرف ، ضرورت مطلق مبادرت تجاری بود. دعاوی حقوقی ضرورت پیدا نمی کرد و بازرگانان کمتر وارد داد و ستدهایی می شدند که انجام تعهدات ممکن بود در دادگاه مطرح و تعیین شود در نتیجه در مبادلات بیمه ، اسناد بسیار قلیلی مورد استفاده قرار می گرفت. جزئیات پوشش بیمه مورد درخواست روی ورقه کاغذی نوشته می شد و بیمه گر مبلغی را که حاضر بود بپردازد روی ورقه نوشته و زیر آن را امضاء می کرد. با وجود این ، زمانی که دریافت اعتبار ضرورت داشت ، شخصی که مبلغی از پیش می پرداخت چیزی بیش از تعهد اخلاقی برای تضمین وام پرداخت شده طلب می کرد. در چنین مواردی بیمه نامه ای با دست ، نوشته می شد که مفاد آن هنوز در فرم S.G با این عبارت به چشم می خورد«ما بیمه گران تأیید می نماییم که این نوشته یا بیمه نامه همان اندازه اثر و قدرت اجرایی خواهد داشت که معتبرترین نوشته یا بیمه نامه که قبلا در خیابان «لومبارد» یا «رویال اکسچنج» یا هر جای دیگری در لندن داشته است». 

منبع:تین نیوز