سیستم های کنترل کامل قطار (Positive Train Control -PTC)

 سیستم PTC شامل سلسله دستورات، کنترل ها، ارتباطات و شبکه های اطلاعاتی جامعی هستند که برای کنترل حرکت قطارها با ایمنی، امنیت، دقت و کارایی بالا بکار می روند. این سیستم ها با کاهش چشمگیری در برخورد بین قطارها، باعث کاهش حوادث مربوط به کارکنان راه آهن و خسارت به تجهیزات آنها و کاهش تصادفات ناشی از سرعت زیاد می شود. از این رو ایمنی حمل و نقل ریلی افزایش می یابد.

 
سیستم PTC شامل شبکه های ارتباطی دیجیتال، سیستم های تعیین مکان دقیق، کامپیوترهای on-board با نقشه های دیجیتالی در لوکوموتیوها، نمایشگرهای اتاق راننده، رابط های کنترل ترمز روی لوکوموتیو و تجهیزات دیگر می باشد.

 
ساختار شماتیک IRS 

شناخت ساختار سیستم‌های هوشمند ریلی به منظور نشان دادن چگونگی ارتباط و کارکرد سیستم‌های هوشمند ریلی و تبیین استانداردها ضروری است. در شکل زیر ساختار کلی سیستم‌های هوشمند ریلی نشان داده شده است که اجزاء اصلی سیستم‌های هوشمند و ارتباط بین آن‌ها را مشخص می‌کند. این طرح بر مبنای معماری ITS در راه‌آهن ایالات متحده می‌باشد. این نمودار نمایانگر انواع مختلف زنجیره ارتباطات است که اطلاعات را بین وسایل نقلیه، وسایل ثابت نصب شده مربوط به حمل و نقل، مراکز کنترل و مراکز مدیریت و مشتریان ردوبدل می‌کند.

 
 شبکه های ارتباطی

 شبکه های ارتباطی که از اساسی ترین ابزارها برای ایجاد سیستم های هوشمند می باشند، ابزار انتقال اطلاعات به قطارها(یا از قطارها)، تجهیزات نگهداری راه، سوزن ها و حفاظ های جانبی ریل، مراکز کنترل، ایستگاه های تشکیلاتی و بین راهی، ایستگاه های مسافری، تاسیسات نگهداری و سیستم های اطلاع رسانی به مشتریان را فراهم می سازند.

 
ارتباطات با خطوط انتقال داده جدید، باعث جایگزینی پیام های دیجیتالی غیرصوتی با بسیاری از سیستم های ارتباطاتی صوتی رایج شده اند که البته بطور چشمگیری باعث افزایش سرعت و انعطاف پذیری بیشتر در مواجه با خطر و حوادث غیر مترقبه می شوند. این خطوط ارتباطی با استفاده از فرکانس های رادیویی با آلات ناقله ارتباط برقرار کرده و از آنها پیام دریافت می کنند. همچنین لوکوموتیوها نیز به کمک این خطوط انتقال داده و با استفاده از وسایل ارتباطی متنوع (که تحت مالکیت راه آهن یا شرکت های خصوصی مخابراتی می باشند) با تاسیسات ثابت کنار خط ارتباط دارند. این وسایل ارتباطی شامل امواج مایکرو ویو، فیبر نوری، کابل مسی، تلفن های موبایل، ماهواره های ارتباطی، و حتی میله های راهنمای قدیمی می باشند. البته در حال حاضر کشورهای توسعه یافته به دنبال توسعه سیستم های نوین ارتباطاتی که می توانند اطلاعات را بصورت دیجیتالی با سرعت و ایمنی بالا منتقل نمایند، می باشند. دستیابی به چنین هدفی نیازمند برنامه ریزی بلند مدت می باشد.

 

منبع:تین نیوز