ترابر نیوز:

در حال حاضر ظرفیت تولید 78 میلیون تن سیمان در کشور ایجاد شده و حدود 70 میلیون تن سیمان در سال تولید می شود، طی 3 سال آینده تولید سیمان به حدود 100 میلیون تن در سال خواهد رسید. چنانچه حمل 30 میلیون تن سیمان صادراتی و بین استانی از طریق خط آهن انجام شود و متوسط طول سیر با ریل 1000 کیلومتر در نظر گرفته شود در آن صورت چه میزان در مصرف سوخت و کاهش آلایندگی هوا موثر خواهد بود.هم اکنون متوسط مصرف سوخت کامیون ها برای انتقال 24 تن بار در مسیر 100

کیلومتری 65 لیتر گازوئیل است به این ترتیب برای حمل 30 میلیون تن سیمان در مسیر 1000 کیلومتری با استفاده از کامیون 195 میلیون لیتر گازوئیل مصرف می شود(فقط برای رفت) چنانچه کامیون بار برگشت نداشته باشد که حداقل 60 درصد از کامیون ها با چنین وضعیتی مواجه می شوند جمع مصرف سوخت کامیون ها برای حمل 30 میلیون تن سیمان برابر 312 میلیون لیتر می شود با لحاظ نمودن قیمت جهانی گازوئیل 65 سنت برای هر لیتر جمع هزینه گازوئیل برابر 200 میلیون دلار در سال خواهد شد.

 مصرف سوخت قطار به طور متوسط یک ششم کامیون است یعنی چنانچه 30 میلیون تن سیمان با قطار حمل شود 52 میلیون لیتر گازوئیل معادل  33 میلیون  دلار گازوئیل مصرف می شود. به این ترتیب 167میلیون دلار معادل 500میلیارد تومان در  سال در مصرف سوخت صرفه جویی خواهد گردید.

حمل با قطار منجر به جلو گیری از سوختن 260میلیون لیتر گازوئیل در جاده های کشور و کاهش آلودگی هوا به حد قابل ملاحظه ای خواهد گردید.چنانچه کرایه حمل هر تن بار در مسیر 1000 کیلیومتری را 60هزار تومان در نظر بگیریم و راه آهن بجای 55 درصد حق بالاسری  فقط 40 درصد مبلغ کرایه را به عنوان بالاسری بابت حمل سیمان از طریق ریل دریافت نماید با این شرایط حمل 30 میلیون تن سیمان از طریق ریل سالانه درآمدی معادل 720میلیارد تومان برای راه آهن ایجاد خواهد نمود.

تخفیف 15 درصدی راه آهن بابت حق بالاسری،  معادل 270 میلیارد تومان کاهش کرایه حمل خواهد بود یعنی برای هر تن سیمان کرایه حمل از 60هزار تومان به 51 هزار تومان کاهش می یابد و برای یک بار 24 تنی حمل از طریق ریل منجر به کاهش 216هزار تومانی در کرایه حمل می گردد. و به ازای  حمل 24 میلیون تن مبلغ  216میلیارد تومان کاهش  در کرایه حمل نصیب شرکت های تولید کننده خواهد گردید. به این ترتیب شرکتهای تولید کننده سیمان نیز متمایل به حمل از طریق ریل خواهند بود چرا که حمل با واگن ارزان تر از حمل با کامیون خواهد گردید.

 این معادله به نفع شرکتهای تولید کننده سیمان و توسعه صادرات خواهد بود، به نفع شرکت راه آهن خواهد بود و در مجموع به نفع اقتصاد و توسعه ملی و کاهش آلودگی هوا می باشد

قیمت هر تن سیمان صادراتی بین 100 تا120 هزار تومان است  چنانچه کرایه حمل هر تن سیمان 60 هزار تومان شود در واقع نیمی از ارزش محصول صرف کرایه حمل می شود گاه کرایه حمل تا 60 درصد قیمت سیمان می شود. لذا تولید کنندگان سیمان در پراخت کرایه محدودیت دارند چرا که حاشیه سود آنها در فروش محصول به خریداران دور دست بسیار پائین است.

قیمت هر تن برنج حدود 5میلیون تومان است و کرایه حمل 60 هزار تومان یا 100 هزار تومان درصد پائینی از ارزش محصول است لذا حمل محصولات به ارزش بالا در فاصله های دور نیز امکان پذیر است و کرایه حمل عامل بازدارند محسوب نمی شود

نتیجه اینکه حمل محصولاتی که قیمت آنها بر حسب تن پائین است در فاصله های طولانی با استفاده از کامیون قابل توجیه نیست

حمل از طریق ریل به دلیل قابلیت انعطاف پذیری آن برای حمل های انبوه و در مسیر های طولانی توجیه پذیر است با اعمال تخفیف 15 تا 20 درصدی در حق دسترسی به شبکه امکان کاهش قابل توجه در کرایه حمل بوجود می آید در حالی که در بخش جاده ای چنین قابلیت انعطاف پذیری وجود ندارد.

http://nedayehamvatan.blogfa.com