ايرانيان مقيم چين كه دو ماه اخير را با بيماري كرونا درگير بوده اند تجربه هاي ذيقيمتي دارند كه استفاده از آن مي‌تواند ما را در عبور از بحران كرونا ياري كند.
يكي از ايرانيان مقيم چين تجربه و توصيه هايي را براي محافظت فردي از ابتلا به ويروس كرونا ارائه كرده كه به نقل از كانال محمد رضا جلايي پور در ادامه مي خوانيد:
بخش كوچكي از تجربهٔ اين شرايط در چين را با شما در ميان ميگذارم و اميدوارم به كار بياد.
استاني كه ما هستيم به اندازهٔ ايران جمعيت داره. هشتاد ميليون. با تراكم جمعيتي بسيار بالاتر.
تا امروز ششصد و سي و يك نفر آمار ابتلا. آمار كشته صفر!
آمار ابتلاي جديد يك هفته‌ست كه صفر هست. توي دل چين. وسط كرونا.
تنها دليلش تعطيلي اجباري، ايجاد محدوديت شديد براي تردد و چك كردن متناوب افراد در فضاهاي عمومي و اجبار به استفادهٔ همگاني از ماسك، حتي روي موتور يا در ماشين شخصي با شيشه‌هاي بالا. عملا تعطيلي و محدوديت تردد مردم رو مجبور به خانه‌نشيني كرده براي بيش از يك ماه.
ترددهاي بين شهري و بين استاني هم به شدت تحت كنترل و محدوديت هست.
با اين وجود كه بعضي مشاغل اجازه شروع فعاليت پيدا كردن، مشاغلي كه با تجمع مردم در ارتباط هست طبق اطلاعيه ديروز تا اطلاع ثانوي به همين شكل ممنوع خواهد بود. مدت نامعلوم.
من وضعيت مديريت اين مساله در ايران رو درك مي‌كنم و با توجه به تجربه خودم و همه دوستان چيني خودم، راه حل‌هاي عبور از بحران اين‌هاست:
1- در بيرون منزل همه اشيا رو آلوده و همه افراد رو ناقل در نظر بگيريد.
2- حتي الامكان بيرون رفتن از منزل رو كنسل كنيد.
3- اگر مجبوريد سر كار بريد هميشه ماسك و دستكش داشته باشيد و به كسي اجازه نديد در محيط كار شما بدون ماسك وارد بشه.
4- خواهرم بياد، برم پيش داداشم، دوستام جمع شدن، مامانمو ببينم رو.... فراموش كنيد. كسايي كه ديد و بازديد ميرن هيچ فرقي با كسايي كه حرم ميرن ندارن. حتي ديدن يك نفر... نزديك‌ترين فرد.
5- بخصوص به ديدن پدر و مادرها نريد. شايد ريسك اين بيماري براي شما كم باشه چون جوانيد، ولي اگر شما ناقل باشيد براي افراد مسن خيلي خطرناكه. ترتيبي بديد كه كسي به ديدن پدر و مادرتون نره، حتي عيد.
6- در مجتمع مسكوني خودتون مي‌تونيد با توافق ساكنين قانون بذاريد براي تردد. اينجوري اونها رو هم آگاه مي‌كنيد.
7- از همه مهم‌تر امنيت رواني خودتون و خانوادتون. اينجا خيلي‌ها سر اين مسائل آسيب ديدن تا بفهمن كه پيگيري آمار و اخبار به هيچ كارشون نمياد. امروز هم اگر من نميرفتم به قسمت بهداشت در ويچت سر بزنم حتي حدود آمار رو هم نمي‌دونستم.
8- در حضور بچه‌ها حرف از بيماري نزنيد.
9- با پدر و مادر هر روز در ارتباط تصويري باشيد. اونا، هم نگران خودشونن هم شما و هم حساس‌ترن به لحاظ روحي.
10- با آشنايان در ارتباط تلفني يا تصويري مداوم باشيد و براي بيرون نرفتن همديگر رو تشويق كنيد.
11- از لحاظ روحي خودتون و خانواده‌تون رو آماده كنيد كه اگر نياز بود بتونيد مدت طولاني در منزل بمونيد و فشار روحي بهتون وارد نشه.
12- با نشون كردن چند تا تاكسي يا موتوري و چند تا سوپرماركت كوچك محله مي‌تونيد از خونه بيرون نريد و دم در تحويل بگيريد، ضمن اين‌كه به كار اون بندگان خدا هم كمي رونق ميديد. من اينجا بيش از يك ماه هست كه تنهايي در منزل هستم و حتي براي خريد هم اجازه بيرون رفتن از محوطه مجتمع رو ندارم.
13- عناصر شادي رو در منزل بيشتر كنيد تا نياز احساس نكنيد كه بريد بيرون و ديد و بازديد.
14- به اطرافياني كه كسب و كارشون آسيب زيادي ميبينه قوت قلب بديد به طور مداوم و اصلا خبرهاي بد رو پيگيري يا منتشر نكنيد. به هيچكس كمك نميكنه.
15- پيشگيري از اين بيماري بسيار ساده ست. تنها كاري كه بايد بكنيد اين‌كه از محيط‌هايي كه احتمالا افراد آلوده هستن دوري كنيد. در شرايط فعلي ايران يعني كلا بيرون نريد.