عباس آخوندي، وزير راه در دولت‌هاي يازدهم و دوازدهم در يادداشتي نوشت: اين چند جمله را براي ثبت در تاريخ مي نويسم. و با اميد آن‌كه با عقل سردِ سرد، دور از هيجان و با تدبير مقامات تصميم‌گير امكان گريز از درگيري در جنگ فراهم شود.
پايگاه خبري تحليلي انتخاب (Entekhab.ir) :
عباس آخوندي، وزير راه در دولت‌هاي يازدهم و دوازدهم در يادداشتي نوشت: اين چند جمله را براي ثبت در تاريخ مي نويسم. و با اميد آن‌كه با عقل سردِ سرد، دور از هيجان و با تدبير مقامات تصميم‌گير امكان گريز از درگيري در جنگ فراهم شود.
در اين موقعيت از تاريخ ايران بايد به شدت نگران نفوذ سرويس‌ها و آشفته‌سازي فضا بود. فكر نكنيم، فضاي هيجاني موجود، لزوما متضمن منافع ملي است. عقل سرد و تدبير بر هيجان ارجحيت دارد.
عنوان حمله ايران به تاسياست نظامي اسرائيل، تنبيه، دفاع از حيثيت ملي ايران، بازدارندگي و تمام بود. استحاله از اين وضعيت به يك وضعيت جنگي و حماسي سم مهلك سياست ايران در اين مقطع است.
خط تبليغي ايران بايد اين باشد كه ما آنجا كه لازم بود توانمان را نشان دهيم، داديم. حالا همانند يك پيروز بايد از صحنه بيرون بياييم. نه آن‌كه در صحنه بمانيم و نداي هل من مبارز سر دهيم. ما بايد در اوج، از صحنه خارج شويم. ماندن ما در ميدان ما را از اوج به زير خواهد كشيد.
سياست تبليغي ايران بايد اين باشد كه ما تا آخرين لحظه طرفدار ديپلماسي هستيم و به آن وفادار خواهم ماند. البته كه هوشياري خود را براي دفاع از سرزمين ايران حفظ خواهيم كرد و براي آن جان‌فشاني خواهيم نمود. اينكه وزارتخارجه ما بگويد زمان پاسخ‌گويي ما به لحظه كاهش يافته است، اين عين بي‌سياستي است.
هيچ كس در منازعه دست خود را رو نمي كند و براي خود پيشاپيش مشكل ايجاد نمي‌كند. او بايد بگويد ما اميدواريم كه تمام كشورهاي جهان راه ديپلماسي را در پيش بگيرند. ايران بايد تاكيد كند كه آماده مذاكره در تمام سطوح و با تمام كشورهاي جهان و سازمان ملل براي استقرار امنيت در جهان و منطقه است.
من از مقاله‌اي كه امروز بايدن تحت "عنوان لحظه حقيقت اوكراين و اسرائيل" انتشار داد، اتخاذ يك سياست سه مرحله‌اي را استنباط مي‌كنم. مرحله اول مخالفت با تشديد جنگ، مرحله دوم اجازه درگيري و به قول خودشان دفاع از خود به اسرائيل و مرحله سوم ايجاد اجماع جهاني و منطقه‌اي براي يك نوع تحريم همه‌جانبه عليه توانمندي دفاعي ايران است.
البته اين روش سياسي بايدن در درگيري‌هاي قبلي هم بوده‌است. در اين مورد نيز به همين نوع عمل مي‌كند و اينك در مرحه دوم به مفهوم رفع منع است. در مرحله بعدي وارد فرايند اجماع‌سازي عليه ايران خواهد شد. قطعا در اين مرحله همه‌ي كشورهاي منطقه به او خواهند پيوست.
اين را از موضع‌گيري وزراي خارجه انگلستان و آلمان در روز جاري نيز مي‌توان فهميد. روسيه و چين نيز در يك فرايند زمان‌بر؛ تاكيد مي‌كنم زمان‌بر و نه فوري و در موقعيت‌هايي كه ساخته خواهد شد با آن موافقت خواهند كرد و يا دستِ‌كم مخالفت نخواهند نمود. بنابراين، از قضا سياست ما در برابر تجاوز مجدد اسرائيل بايد خويشتنداري و احاله آن به موقعيت‌هاي ديگر و پاسخ‌هاي غيرمستقيم باشد. ما بايد فضا را سرد كنيم. گرم نكنيم. گرم كردن فضا عين خواسته اسرائيل است.