سايت "الحل نت" كه اخبار و تحليلهاي مرتبط با اوضاع سوريه و عراق را پوشش ميدهد با اشاره به ديدار اخير "نفتالي بنت" نخست وزير اسرائيل با "ولاديمير پوتين" رئيس جمهوري روسيه در جريان سفر بنت به سوچي مينويسد: "پوتين از همكاري اسرائيل و روسيه در مسئله سوريه به ويژه در زمينه "مبارزه با تروريسم" سخن گفت. در اين ميان، مشخص نيست كه پوتين از مفهوم "تروريسم" به چه منظوري استفاده كرده و روشن نساخت كه در اين زمينه در چه حوزههايي با اسرائيل همكاري ميكند.
به گزارش آفتابنيوز؛ به نظر ميرسد پوتين ميتواند در صورت بروز مشكل ميان ايران و روسيه در آينده از مفهوم تروريسم با اشاره و استناد به فعاليت شبه نظاميان در سوريه استفاده كند و اين اصطلاح را در جريان رويارويي نظامي اسرائيل و ايران در سوريه به كار خواهد برد. پوتين ميتواند در آينده بگويد زماني كه با بنت در مورد مبارزه با تروريسم صحبت ميكرد منظورش شبه نظاميان وفادار به ايران در جنوب سوريه بودهاند. تحولات سياسي در آينده اين موضوع را روشن خواهند ساخت. البته به نظر نميرسد تغييري اساسي در رابطه ايران و روسيه در سوريه ايجاد شود چرا كه مسئله اقدام جدي روسيه براي پايان دادن به حضور و نفوذ ايران در سوريه تنها ميتواند با يك معامله بزرگ ميان امريكا و روسيه امكانپذير شود. با اين وجود، نزديك شدن اخير اسرائيل به روسيه سبب خواهد شد اسرائيل اطلاعات بيشتري در مورد حضور ايران در سوريه با همكاري روسيه كسب كند؛ به ويژه آن كه اسرائيل بارها تاكيد كرده هر زماني كه احساس كند لازم است به نيروهاي ايراني و يا نزديك به ايران در سوريه حمله نظامي كند، اين كار را انجام خواهد داد".
سايت "اورينت نيوز" در تحليلي درباره سفر اخير بنت به روسيه و ديدار او با پوتين از اين موضوع تحت عنوان "ماه عسل" در روابط اسرائيل و روسيه و "خيانتي" از سوي پوتين به ايران و متحدان آن كشور ياد كرده و مينويسد: "اگرچه محتواي مذاكرات ميان پوتين و بنت فاش نشد اما از اظهارات دو طرف بر ميآيد كه مسئله ايران و حضور آن كشور در سوريه در صدر اولويتهاي بحث بوده است. اسرائيل اميدوار است روسيه از طريق روابط قوي خود با ايران و توانايياي كه براي تحت تاثير قرار دادن "بشار اسد"، رئيسجمهوري سوريه دارد بتواند ايران را از مرز اسرائيل با سوريه و مناطق اشغالي جولان دور كرده و تهران را از ادامه روند غني سازي اورانيوم بازدارد.
ناظران باور دارند اين موضوع بازتابدهنده كاهش اعتماد اسرائيل به استراتژي امريكا در قبال ايران و پرونده هستهاي آن كشور است. برخي از كارشناسان معتقدند تل آويو به روسيه نيز اطمينان ندارد و گمان نميكند كند آن كشور بتواند كاري در راستاي منافع اسرائيل در مورد پرونده هستهاي ايران انجام دهد و تنها خواستار موافقت روسيه با تشديد حملات هوايي اسرائيل در خاك سوريه عليه منافع ايران است.
در اين ميان، به نظر ميرسد هدف قرار دادن مواضعي متعلق به ارتش دولتي سوريه علاوه بر مواضع ايران در خاك سوريه به طور همزمان خشم مقامهاي سوري و ايراني را برانگيخته چرا كه روسيه در قبال اين حملات اسرائيل كاري براي دفاع از حريم هوايي سوريه انجام نداده است.
اين سايت در ادامه مدعي شده است: منابع آگاه ميگويند ميان رهبران نظامي و سياسي سوريه نسبت به عدم عمل كردن روسيه به تعهداتاش در قبال حفاظت از حريم هوايي سوريه نوعي احساس سرخوردگي و كينه نسبت به مسكو ايجاد شده است. شايد بازتاب اين سرخوردگي را بتوان در حمله انتقامجويانه اخير به پايگاه التنف ديد كه احتمالا كار ايران و دولت سوريه و يا با همكاري هر دو طرف با يكديگر بوده است.
روسيه اصلا محور مقاومت را در نظر نميگيرد و برسميت نميشناسد. روسيه يك گروه شبه نظامي يا يك سازمان غيررسمي را برسميت نميشناسد و فقط براساس منافع خود در قبال اين گروهها موضعگيري ميكند. در اين ميان، اعضاي محور مقاومت شاهد خيانت مستمر روسيه به خود و در حال حاضر لذت بردن پوتين از ماه عسل در رابطهاش با اسرائيل هستند.
آيا اسد به اسرائيل نزديك خواهد شد
سايت تحليلي اردني "عموننيوز" نيز در مطلبي با عنوان "آيا اسد به اسرائيل نزديك خواهد شد"؟ مينويسد: "پايان بخشيدن به بحران سوريه تنها با اجماع قدرتهاي بزرگ امكانپذير است و آينده دولت منزوي شده اسد و بازگشت آن كشور به جهان عرب و جامعه بينالمللي را مشخص خواهد كرد. راهحل پرونده سوريه به اجماع امريكا، روسيه و اسرائيل با يكديگر بستگي دارد. روسيه مذاكرات مفيدي با نخستوزير اسرائيل داشته و ميخواهد حضورش در سوريه پس از جنگ پايدار باشد. گره اصلي حضور ايران در سوريه است. كليد واشنگتن از تلآويو عبور ميكند و رهبري سوريه متوجه است كه آخرين مرحله بايد از طريق تفاهم با اسرائيل با تاييد روسيه و حمايت واشنگتن صورت گيرد. حاميان سوريه و محور مقاومت بايد به خاطر داشته باشند كه سوريه هيچ ايده صلح با اسرائيل را رد نكرده و پيشتر مذاكراتي را در مادريد با ميانجيگري انجام داده بود. همچنين، مذاكراتي بين سوريه و اسرائيل در سال ۲۰۰۸ ميلادي توسط تركيه سازماندهي شد. اختلاف سوريه با اسرائيل بر سر ايده مذاكره نيست بلكه بر سر جزئيات توافق صلح است. حتي مذاكرات اخير ميان لبنان و اسرائيل در مورد تعيين مرز بين دو طرف نيز با رضايت سوريه و از طريق حزبالله در حال انجام است.
هرگونه توافقي بين لبنان و اسرائيل بايد با رضايت سوريه صورت گيرد. مذاكرات سوريه و اسرائيل و نزديك شدن سوريه به اسرائيل امري بعيد و دور از ذهن نيست؛ بلكه گامي قابل پيشبيني است. اين اقدام مقدمه برسميت شناختن دوباره حكومت اسد در سطح بينالمللي است. براي تهران، اگر اين تفاهم بين سوريه و اسرائيل باعث توقف حملات هوايي اسرائيل به منافعاش در خاك سوريه شود، نتيجه بدي نخواهد بود. بعيد به نظر نميرسد يك يا چند كشور عربي با كسب رضايت امريكا و روسيه درهاي مذاكره بين اسرائيل و سوريه را باز كنند".
پيامدهاي ديدار اخير بنت و پوتين به خصوص براي ايران
سايت "عربي ۲۱" در مقالهاي تحليلي درباره پيامدهاي ديدار اخير بنت و پوتين به خصوص براي ايران مينويسد: "به مدت سه سال تصميمگيرندگان روس تلاش كردند اسرائيل را متقاعد كنند تا حملاتاش را در داخل سوريه متوقف كند، جز در موارد استثنايي كه اسرائيل احساس ميكند تهديدي برايش وجود دارد. با اين وجود، فشار چندين ساله روسيه شكست خورده است. مسكو به طور كامل قادر به جلوگيري از اقدامات اسرائيل در سوريه نيست. مسكو در ابتدا تلاش كرد تا اسرائيل را در مورد ضرورت تفكيك پايگاههاي نظامي دولت سوريه و منافع و مقرهاي وابسته به ايران متقاعد كند، مسكو در اين مرحله پذيرفت كه حملات اسرائيل تنها عليه نيروهاي وابسته به ايران انجام شوند. با اين حملات روسيه توانست حضور ايران را از چندين منطقه مهم مانند فرودگاه بين المللي دمشق و برخي از مناطق در جنوب سوريه از جمله قنيطره و درعا حذف كند اما نتوانست اسرائيل را متقاعد به تفكيك قائل شدن ميان منافع حكومت اسد و منافع ايران سازد.
در مورد ايران و روسيه به نظر ميرسد توافقي ميان دو طرف صورت گرفته است چرا كه اولويت ايران مبارزه با حضور امريكاييها در سوريه است. روسها اسرائيل را تهديدي براي حضور خود در سوريه و تهديدي براي حكومت اسد محسوب نميكنند. برعكس، حملات نظامي اسرائيل عليه منافع ايران در سوريه برگ برندهاي در دست روسهاست كه از آن براي تحت فشار قرار دادن ايران استفاده ميكنند.
بزرگترين تهديد براي روسها امريكاييها هستند، زيرا آنان با نيروهاي دموكراتيك سوريه (اكثرا متشكل از كردها) در قسمتهايي از سوريه كه داراي نفت و گاز هستند همكاري ميكنند و اين مانع از نفع بردن حكومت اسد از درآمدهاي گازي و نفتي ميشود. اين در سطح اقتصادي است. در سطح استراتژيك، حضور امريكا در سوريه مانع از بازسازي سوريه در ابعاد نظامي، اقتصادي و استراتژيك توسط روسها ميشود. حمله چند روز پيش به پايگاه التنف نشاندهنده احساس خطر ايران و روسيه درباره حضور امريكا در سوريه بود. باور ايران اين است كه پايگاه التنف پشتيباني فني از حملات اسرائيل به عمل ميآورد و حمله به آن، ارسال پيامي به امريكا و اسرائيل بود.
اگر حضور امريكا در سوريه و احساس خطر از آن، نقطه اشتراك روسيه و ايران در سوريه است، اين موضوع در مورد اسرائيل صدق نميكند. براي ايران، اسرائيل دشمني دائمي است و براي روسها بازيگري دائمي و ضروري. تفاوت در اين دو رويكرد سبب شده تا ايران تلاش كند سوريه را به مكاني براي تهديد اسرائيل تبديل كند در حالي كه روسيه در تلاش است سوريه را به مكاني امن براي اسرائيل تبديل كند.
گردآوري و ترجمه: نوژن اعتضادالسلطنه