تلکس ترابر نيوز :پايگاه خبري تحليلي حمل و نقل : هيچ كشوري به اندازه‌ي روسيه به ايراني‌ها ظلم نكرد
سه شنبه، 28 دی 1400 - 07:52     کد خبر: 95354

ترابر نيوز:

كبنا ؛ارسلان عليزاده
روسيه در صد و پنجاه سال اخير چه هنگامي كه توسط تزارها اداره مي‌شد و چه هنگامي كه بخشي از اتحاد جماهير شوروي سابق به شمار مي رفت، همواره يكي از كشورهايي بوده است كه به خاك ايران چشم طمع بسيار ورزيده و به رغم تحريف تاريخ، اين كشور بيشترين خيانت ها را نسبت به مردم ايران روا داشته است.
فريدون آدميت در كتاب انديشه ي ترقي و حكومت قانون در عصر سپهسالار در خصوص سياست روس ها در ايران مي نويسد: «روس دشمن مطلق ايران بود، دشمن استقلال و آزادي و ترقي و تماميت ارضي ما بود. ما را ناتوان و عقب مانده مي خواست كه سياست صرف متجاوزانه نظامي و استعمار اقتصادي خويش را پيش ببرد با هر نقشه اصلاح و تغييري سرستيزگي داشت گفته‌ي امير كبير را شنيديم كه در خيال، كنستيتيون داشت و مانع بزرگ او روسيان بودند و نيز ديديم كه افسون روس بود كه دولت ايران شاگردان خود را از فرانسه احضار كرد چنين تلقين مي نمود كه آنها جمهوري پرست و بي دين خواهند گشت مخالفت روس با پيشرفت ايران به حدي بود در دوره ي سپهسالار كه ايران درخواست به عضويت در اتحاديه بين المللي پستي داد روسيه از او ممانعت كرد».
روس ها در دوران پادشاهي فتحعلي شاه دومين شاه دودمان قاجار با تحميل دو عهدنامه ننگين گلستان و تركمن چاي عملا ايران را تجزيه كردند و بدين ترتيب قسمت هاي مهمي از حاصاخيز ترين مناطق كشورمان را به يغما بردند. علاوه براين به توپ بستن مجلس در زمان محمد علي شاه قاجار، اشغال تبريز، اشغال شمال ايران و تهديد به اشغال كل كشور در دوران قاجاروهمچنين كشتار بي رحمانه ي جوانان كشورمان به وسيله ي جنگ افزارهاي اهدايي به صدام حسين در جنگ تحميلي هشت ساله و حمايت از قطع نامه هاي شوراي امنيت عليه ايران مشتي از خروار خروار خيانت و تجاوز روس ها به اين آب و خاك است. بنابراين به وارون تبليغات رسمي كه متاسفانه بيشتر هم توسط مقامات كشورمان ترويج مي شود از زمان مشروطه تا كنون دشمن اصلي ايران به طور قطع نه انگليس و امريكا كه روسيه ي جنايتكار بوده است.
مهدي مطهرنيا در گفتگو با روزنامه ي ابتكار مي گويد: «روسيه همواره تلاش كرده است از ايران به عنوان برگ برنده اي از كشورهاي غربي خصوصا امريكااستفاده كند و به هيچ وجه در رئاليسم روسي خود در حوزه سياست خارجي به ايران به عنوان شريك استراتژيك ننگريسته است اگر چه در دهه هاي گذشته به دليل فعل و انفعالاتي كه در داخل ايران بعد از انقلاب اسلامي رخ داد و در منطقه پژواك داشت تلاش داشتند خود را در جبهه ي موافقان و دوستان نشان دهند اما در عمل همواره تلاش كرده اند از امتيازات ايران در حوزه ي منطقه اي و بين المللي استفاده كرده و به گونه اي از ايران به عنوان شريك تجاري سياسي خويش در جهت منفعت بيشتر بهره ببرند . "
اصولاهرگونه رابطه اعم از سياسي يا تجاري روسيه با ايران در رابطه في مابين روسيه و امريكا تعريف مي شود . به همين دليل است كه روسيه در طول اين يكصدو پنجاه سال عموما و در دهه هاي اخير خصوصا بارها و بارها در بزنگاهاي حياتي عهد شكني كرده و ايران را در برابر چالشهاي پيش رو تنها گذاشته است با اين توصيف اين كشور به هيچ عنوان نمي تواند شريك راهبردي ايران به حساب آيد زيرا اصولا منافع مشترك دو كشور نسبت به هم همخواني كه ندارد هيچ در تعارض كامل هم است .
حشمت الله فلاحت پيشه در تحليل رويكرد روسيه نسبت به ايران مي گويد: " معادلات سطح جهان ميان امريكا و روسيه در اين ميان بسيار نقش دارد در رابطه ميان قدرت هاي بزرگ و كوچك هر گاه در عرصه بين المللي قدرت ها به توافق نزديك شوند و اختلافات شان را به حداقل برسانند امكان بازي براي بازيگر كوچك و متوسط دشوارتر است اما وقتي اختلاف در سطح جهاني ميان قدرت ها وجود داشته باشد امكان بازي بهتر براي بازيگر كوچك و متوسط وجود دارد. او همچنين مي گويد در طول تاريخ هيچ كشوري به اندازه ي روسيه به ايراني ها ظلم نكرده است. "
تكيه به روس ها تكيه به باد است و تكيه به باد، آب در هاون كوبيدن است. در طول تاريخ به كرات شاهد بوده ايم كه اين كشور تكيه گاه مناسبي براي ما نيست. تا بوده روسيه فرصت طلب بوده و در بحراني ترين حالت ممكن از پشت به ايران خنجر زده است درست است كينه توزي و نگاه به گذشته ي صرف الزاما شايسته ي ملت بزرگ ايران نيست اما بي ترديد درس گرفتن از تاريخ و وقايع مرتبط با آن كار انديشمندان است و به گواه تاريخ ايراني ها هم با انديشيدن بيگانه نبوده اند و اكنون هم بيگانه نيستند.
صادق خرازي سفير اسبق ايران در فرانسه مي گويد: «نوعي بي اعتمادي ملي در نهاد ايراني ها نسبت به روسيه به دليل گذشته و رفتار متناقض در مسير تاريخ وجود دارد ضربه اي كه در مسير تاريخ از روس ها خورده ايم از امريكايي ها نخورده ايم اگر چه از امريكايي ها بسيار دلخورتر هستيم در بسياري از مسائل وارد درگيريهاي جدي تري با امريكايي ها شده ايم اما ذات مناسبات ايران و روسيه اين گونه است كه ما به هيچ وجه زمينه اي براي اتحاد استراتژيك بين ايران و روسيه نخواهيم داشت روسيه نه مي تواند چنين روابطي داشته باشد ونه مي خواهد».
قرض هاي شاهان بي لياقت قاجار از روسيه براي گشت و گذار و خوشگذراني در فرنگ يكي از عواملي بود كه ايران را هرچه بيشتر به روسيه وابسته تر مي كرد . روس ها آزادانه درايران آمد و شد مي كردند ، آقايي مي كردند، روز روشن به زنان و دختران ايراني تجاوز مي كردند و هيچ احدي جرات نمي كرد به آنها بگويد بالاي چشم تان ابروست و اين در حالي بود كه امريكايي ها مصصم بودند در ايران اصلاحات ايجاد كنند كه البته روس ها با نفوذي كه در ايران داشتند مانع آن مي شدند .
درست است كه از دودمان قاجار جز نامي آن هم شريرانه نمانده است و در روابط بين الملل نيز تغييراتي ايجاد شده كه به زعم بعضي از مقامات عالي رتبه ي كشورمان خروجي آن مي تواند هم پيماني ايران وروسيه مقابل جهان غرب وامريكا را در پي داشته باشد اما همان طوري كه پيش تر گفته شد منافع ملي اين دو كشور بر اساس شواهد و مدارك بسيار مبرهن در تعارض با يكديگر واقع شده اند و به هيچ وجه امكان همگرايي بين اين دو وجود ندارد و از اين روست كه به نظر مي آيد امتياز دادن به روسها به عنوان مثال در خصوص رژيم حقوقي خزر و پايگاه نظامي شهيد نوژه و همچنين اخذ وام از آن كشور و ... با توجه به پيشينه ي بسيار رياكارانه شان به مصلحت كشورمان نيست كه صد البته با منافع ملي آن مغايرت دارد.
صادق خرازي مي گويد: «مناسبات ايران و روسيه زماني به نقطه ي مطلوب مي رسد كه ايران بتواند مناسبات خود با غرب و امريكا را تعريف كند و همان طوركه روس ها از كارت ايران در برابر غرب و امريكا استفاده مي كنند و با آن بازي مي كنند ما هم به عنوان كشوري كه داراي موقعيتي فراتر از مرزهاي جغرافياي سياسي هستيم و ايدئولوژي در سياست خود داريم و موقعيت ژئوپلتيك، ژئواستراتژيك و ژئواكونوميك داريم بايد بدانيم كه بخش عمده اي از بحث و مناسبات ما با روسيه به مناسبات ما با غرب و دنياي اسلام و ايالات متحده امريكا و نهضت هاي بيداري مربوط است».
در پايان لازم مي دانم به اين گفته ي امير كبير اشاره شود كه مي گفت: دو گروه بيشترين دشمني را نسبت به ايران و ايراني روا مي دارند يكي روسيه كه به هيچ وجه دوست ندارد پيشرفت ايران را ببيند و يكي هم اعراب كه دشمن شماره يك اين سرزمين به حساب مي آيد و اين درحالي است كه متاسفانه برخي مديران رده بالاي كشورمان اكنون اين دو قوم را رفيق گرمابه و گلستان خود مي دانند.


برگشت به تلکس خبرها