به گزارش خبرگزاری فارس، تیرماه سال گذشته بود که مدیرکل محیط زیست استان گیلان از تشکیل ۴۸ فقره پرونده تالاب‌خواری خبر داده و اظهار داشت: از این تعداد ۱۱ پرونده منجر به صدور حکم شد.
قربانعلی محمد پور در آن روز درباره وضعیت تخریب بخشی از تالاب استیل آستارا از سوی شهردار این شهر به بهانه اجرای طرح گردشگری جاده دسترسی دوچرخه‌سواری گله کرده و گفته بود: شهردار آستارا حق ندارد بدون مجوز از محیط زیست اقدام به کنده‌کاری و تخریب تالاب کند و نباید از ظرفیت تالاب استیل آستارا برای ایجاد فضای گردشگری استفاده شود و اجرای هرگونه طرح گردشگری در تالاب باید از مبادی قانونی انجام شود.
تالاب استیل آخرین تالاب باقی‌مانده شهرستان آستاراست، این تالاب ١٣٥هکتاری در شمالی‌ترین نقطه استان گیلان و اولین ایستگاه فرود پرندگان مهاجر به ایران قلمداد می‌شود.
این تالاب بزرگ‌ترین محل جوجه آوری باکلان بزرگ و محل زندگی صدها گونه مهاجر است که برخی از این پرندگان در لیست سرخ سازمان جهانی حفاظت از طبیعت (IUCN) قرار دارند. ازجمله پلیکان‌های خاکستری، عقاب دریایی دم‌سفید، اردک‌های غواص که در رده در حال انقراض قرار دارند.
درواقع تالاب استیل در زنجیره مهاجرتی پرندگان از کشورهای شمالی دریای خزر و جزو مناطق چهارگانه حفاظت‌شده محیط زیست است.
اما باوجوداین ارزش زیست‌محیطی و مخالفتی که از سوی مدیرکل محیط زیست استان گیلان در رسانه‌ها برای طرح گردشگری جاده دسترسی دوچرخه‌سواری و اتمامِ‌حجت پایان یک‌هفته‌ای این طرح داشت، پس از گذشت ۲۰ و چند روز از افتتاح کلبه‌های شناور که به‌منظور توسعه گردشگری و بدون اطلاع سازمان محیط زیست و اداره محیط زیست گیلان در تالاب استیل راه‌اندازی شده ، سؤالات زیادی بی‌پاسخ‌مانده است.
طلعت عسگر پور فعال محیط زیست که از مخالفان اجرای این طرح گردشگری است می‌گوید: آیا این طرح مشاور زیست‌محیطی داشته است؟ اگر داشته چرا معرفی نمی‌شود؟ کدام پرنده‌شناس مطرح کشور درباره تأثیر کلبه شناور بر زندگی و زادآوری پرندگان تالاب استیل تحقیق کرده است؟ و اگر چنین تحقیقی صورت گرفته کجا منتشرشده است؟
پرسش‌هایی نیز در مورد چگونگی نظارت بر فعالیت این کلبه‌ها بعد از جذب گردشگر نیز به گفته این فعال محیط زیستی مطرح است، اینکه مسئولان چه تدبیری برای جلوگیری از آلودگی صوتی ساکنین کلبه‌ها که تأثیر مستقیم بر احساس امنیت پرندگان دارد اندیشیده‌اند؟ و اینکه کدام نهاد قرار است بر ریختن زباله به یک زیست‌بوم زنده نظارت داشته باشد؟ و اگر به فرض نهادی مسئول این موضوع است، چرا تاکنون به مشکلات بی‌شمار تالاب نظارت نکرده است؟ آیا اطراف تالاب عاری از زباله است که داخل تالاب از این امر مستثنا باشد؟
عسکر پور می‌گوید: کافی است در یک روز زمستانی در ضلع غربی تالاب استیل قدم بزنید تا ببینید چگونه شکارچیان، پرندگان این منطقه شکارممنوع را به‌راحتی شکار می‌کنند. این در حالی است که اداره حفاظت محیط زیست آستارا حتی قادر به پرداخت هزینه سوخت تک خودرو این اداره نیست و در پاسگاه محیط‌بانی‌اش تنها یک محیط‌بان دارد با کدام نیرو و بودجه قرار است بر فعالیت این کلبه‌ها نظارت کند؟
مدیرکل حفاظت محیط زیست استان گیلان درباره ملاحظات زیست‌محیطی این طرح گفته است، شخص استاندار و دستگاه‌های اجرایی استان در این زمینه با محیط زیست کاملاً هماهنگی و همراهی لازم رادارند تا ان‌شالله بتوانیم با تعاملی که ایجاد خواهیم کرد وضعیت نابسامانی که در طول چندین دهه در سطح تالاب‌ها اتفاق افتاده را ساماندهی کنیم.
چگونه می‌توان تعهد مسئولین استانی را در حفظ حریم پرندگان باور کرد درحالی‌که در اولین بازدیدشان از طرح، با سروصدای مهیب قایق موتوری از لابه‌لای لانه پرندگان عبور کردند؟ آن‌هم درست زمانی که جوجه‌ها تازه از تخم درآمده‌اند. وقتی مشاهده می‌شود که جانمایی اولیه کلبه شناور دقیقاً در وسط درختان و آشیانه پرندگان بوده است، چگونه می‌توان به‌سلامت این طرح در آینده مطمئن بود؟
انتهای پیام/
ادامه گزارش های تصویری 1
