گفتنی است، بخش عظیمی از حمل و نقل درون و برون شهری روزانه را سفرهای شغلی تشکیل می دهند و یک سیستم هوشمند حمل و نقل می تواند نقش بسزایی در روان سازی ترافیک ایفا کند. البته دولت و شهرداری ها با افزایش سطح سواد اینترنتی کارمندان خود می توانند با انجام کار توسط کارمند در منزل میزان بار ترافیکی روزانه را کاهش دهند. که البته نمی توان در شرایط فعلی چنین توقعی از دولت  و دستگاه های اجرایی داشت.

امروزه در سراسر شهرهای شلوغ و پر ترافیک از تگ های RFID برای کنترل ترافیک استفاده می شود به طوری که این فناوری می تواند در زمان پیک سفرهای جاده ای نیز نمود پیدا کند. در این صورت این تگ ها توسط دوربین های منصوب در جاده یا شهر بازخوانی و رفتار ترافیکی راننده خودرو را مورد پایش قرار دهند به همین خاطر مرکز کنترل ترافیک یا پلیس راهور با راحتی بیشتری گره های ترافیکی را باز می کنند.

لازم به ذکر است تعادل محسوسی میان میزان راه های ساخته شده و توسعه شهرها به همراه رشد جمعیت در کشور ایران وجود ندارد. اگرچه انتظارت پس از ادغام وزارتخانه های راه و ترابری و مسکن و شهرسازی با یکدیگر انتظارات بر اساس ایجاد تعادل میان این دو مقوله شکل گرفت و تاکنون نیز به ثمر نرسیده است.

البته راه اندازی یک سیستم حمل و نقل یک پارچه و هوشمند با عملکرد جزیره ای یک شهرداری یا رویکرد بالا به پایین یک وزارتخانه به هیچگاه شکل نخواهد گرفت و باید قبول کرد که رویکرد و حس تعلق سازمانی، مانعی در برابر افزایش مدیریت و بهره‌وری است.

در این میان شهرام آدم نژاد معاون برنامه ریزی سازمان راهداری و حمل و نقل جاده ای کشور معتقد است تقسیم بندی تصادفات از شهری و برون شهری باید به ناحیه مسکونی و غیر مسکونی تبدیل شود زیرا با مدیریت سرعت در نواحی مسکونی از طریق استفاده از سیستم های ITS احتمال بروز خطر و تلفات در این مناطق کاهش خواهد یافت.

در پایان شاید یک سوال در ذهن شهروندان کلان شهرهای کشور  ایجاد شود: " آیا راه اندازی سیستم های I.T.S  با مدریت یکپارچه می تواند وزارت راه و شهرسازی و شهرداری ها را با هدف رفع ترافیک و کاهش تلفات رانندگی هم مسیر کند یا همچنان در عمل شاهد مغایرت رویه این نهادها خواهیم بود؟

تین نیوز