به گزارش خبرگزاري تسنيم از قم، خيابان‌هاي مملو از ماشين و صف خودروهايي با مدل‌ها و رنگ‌هاي مختلف، نخستين تابلويي است كه در ابتدايي‌ترين ساعت‌هاي آغاز روزها شاهد آن هستيم، تابلويي كه شايد در روزهاي كه هنوز ترافيك به يك معضل اجتماعي و شهري تبديل نشده بود مي‌توانست حداقل براي سرنشينان ماشين‌هاي شخصي كه در حال موسيقي گوش كردن به محل كار خود مي‌رسيدند، كمي دلپذير باشد.
اما افزايش خودروهاي تك‌سرنشين امروز رنگ اين تابلوي شلوغ را كدر كرده و رانندگان كلافه از بوق‌هاي ممتد و غرغرهاي زير لب و گاهي فرياد شهروندان جاي موسيقي صبحگاهي را گرفته است.
امروزه صاحبان حقيقي خيابان‌ها؛ ماشين‌ها و بوق‌هاي ممتد آن‌ها است نه عابران پياده و انسان و همه سياست‌ها و مطالبات مردمي نيز بر تسلط اين حيوان سركش بر انسان اصرار دارد؛ تسلطي كه در كشورهاي پيشرفته منسوخ‌شده اما در ايران همچنان به اجرايي شدن آن اصرار مي‌شود و شهروندان ناخواسته به آن دامن مي‌زنند.
50 درصد افزايش خودروي شخصي
50 درصد افزايش خودروي شخصي، اين عدد فاجعه است! يعني مطالباتي كه سهم بسياري از بودجه حوزه ترافيك را براي تعريض خيابان و دوطبقه شدن بزرگراه‌هايي كه ديگر در هيچ كجاي جهان نه‌تنها خواهاني نداشته بلكه گاهي با هزينه‌هاي هنگفت آن را جمع‌آوري مي‌كنند و جاي آن را ساخت پاركينگ مي‌بلعد.
معاون حمل‌ونقل و ترافيك شهرداري قم در اين زمينه در گفت‌وگو با تسنيم مي‌گويد: امروز در قم اتوبوسراني تنها 8درصد و تاكسيراني 10درصد از سهم سفرهاي درون‌شهري را داشته و اين در كنار 50 برابري استفاده از خودروهاي شخصي و افزايش 18 درصد سهم سفرهاي درون‌شهري با خودروي شخصي در اين سال‌هاي اخير مي‌تواند فاجعه را پررنگ‌تر نشان دهد.
عباس ذاكريان مي‌افزايد: متأسفانه سهم استفاده از دوچرخه در حمل‌ونقل عمومي تنها يك درصد بوده و اين در حالي است كه 70 درصد سفرهاي درون‌شهري كمتر از 4 كيلومتر بوده و نشان‌دهنده لزوم تغيير نگرش مردم در استفاده از حمل‌ونقل پاك در شهر قم است.
لزوم اجراي سياست road diet ( رژيم خيابان)
آيا انسان فراموش‌شده است؟ پاسخ اين سؤال در شهر قم و بسياري از شهرهاي كشور متأسفانه بله است.
اين در حالي است كه در كشورهاي پيشرفته سال‌هاست سياستي به نام road diet يا همان رژيم خيابان با هدف جلوگيري از ورود خودرو به خيابان‌ها در حال اجرا بوده و اولويت با حمل‌ونقل عمومي و احترام به‌حق تردد شهروندان در خيابان‌ها است.
نگاه انسان‌محور در مديريت حمل‌ونقل عمومي در شهر قم هنوز جايگاهي نداشته و اين را مي‌توان از مطالبات مردمي براي اجراي خيابان‌هايي با عرض بيشتر و ساخت پل‌هاي عابر پياده و همچنين افزايش خودروهاي شخصي و تمايل مديران عمراني در افتتاح پروژه‌هاي بزرگ مشاهده كرد.
معاون حمل‌ونقل و ترافيك شهرداري قم به اين موضوع اشاره‌كرده و مي‌گويد: در 10 سال گذشته استفاده از خودروي شخصي در سطح شهر قم دو برابر شده و بايد به اين رشد بي‌رويه به‌عنوان يك عامل مهم در افزايش آسيب‌هاي اجتماعي نگاه شود.
عباس ذاكريان سياست road diet را با كاهش سطح تردد خودروهاي شخصي و تعيين مسير ويژه عابران پياده و دوچرخه لازم دانسته و با تأكيد بر محدود شدن ورود ماشين‌هاي شخصي به هسته‌اي مركزي شهر به اجراي اين سياست در شهر اصرار دارد.
معاون حمل‌ونقل و ترافيك شهرداري قم ادامه داد: تا وسيله‌اي كه در تعريف اوليه آن آسايش و ايجاد امنيت رواني آمده و امروز تبديل به يك عامل افزايش خشونت، تصادف منجر به فوت و معلوليت و غيره شده، كنترل شود.
ايجاد جاذبه‌هاي شهري با درخواست مردم
با كمي قدم زدن در خيابان و تماشاي مردمي كه به يك‌سو و به سمت مركز شهر درحركت هستند اين سؤال را در ذهن ايجاد مي‌كند كه چرا مركز شهر؟ منطقه‌اي با تراكم جمعيتي بالا و نبود فضاي كافي براي پارك ماشين و حتي ايجاد فضاي سبز براي تنفس اين حجم جمعيت در حال عبور.
علي نيك رئيس سازمان حمل‌ونقل و ترافيك شهرداري قم نيز علت اين حجم سفر به مركز شهر و اين جذابيت را در وجود مراكز خريد مي‌داند و خاطرنشان مي‌كند: ساخت پاركينگ‌هاي متعدد در مركز شهر از يك‌سو و ساخت مراكز تجاري با پاركينگ‌هاي اختصاصي از سوي ديگر از مهم‌ترين دلايل ايجاد جذابيت سفر با خودروي شخصي است كه نيازمند فرهنگ‌سازي گسترده براي توقف آن هستيم.
تغيير سياست‌هاي شهرداري درگرو تغيير ذائقه مردم
معاون حمل‌ونقل و ترافيك شهرداري قم، تبديل خيابان‌هاي مركزي شهر به آرام راه را يكي از اقدامات مهم شهرداري در جهت كاهش خودروهاي شخصي عنوان مي‌كند و مي‌گويد: تغيير سياست‌هاي شهرداري نيازمند تغيير ذائقه مردم و تمايل آن‌ها به كاهش استفاده از خودروي شهري است.
ذاكريان با ابراز نگراني از سياست‌هايي كه شهرداري مجبور به انجام آن است بيان مي‌كند: مطالبات مردم و مديران در سطح عالي استان از شهرداري براي ساخت پل‌هاي عابر پياده به‌جاي خط‌كشي و استفاده از چراغ‌راهنما، پاركينگ در مركز شهر تسلط هر چه بيشتر ماشين و كمرنگ شدن نقش و حضور انسان به‌عنوان صاحبان حقيقي شهرها را نشان داده و بسيار نگران‌كننده است.
اولويت با عابر پياده و شهروندان است نه خودرو
راهي كه سال‌ها پيش كشورهاي پيشرفته طي كرده و امروز كارشناسان به‌عنوان خطايي شهري و ترافيكي از آن ياد مي‌كنند متأسفانه در ايران همچنان به اجراي آن اصرار داشته و كرامت انسان را در برابر خودرو ناديده مي‌گيرند.
انسان‌محوري به‌جاي خودرو محوري سياستي است كه سال‌هاست امتحان خود را در بسياري از كشورها ازجمله هلند پس داده و نشان مي‌دهد داشتن شهري بدون آلودگي‌هاي صوتي و محيط‌زيستي و كاهش ترافيك‌هاي كلافه كننده ميسر نمي‌شود مگر با تسلط دوباره انسان‌ها بر شهر و رسيدن به اين حقيقت كه اولويت با عابر پياده و شهروندان است نه خودرو.
انتهاي پيام/